Mistakes

Chapter 25

Chapter 25
Sleep

Sana hindi na matapos ang araw na ito. Alam ko na pagbalik namin ng Manila ay may magbabago.

He's busy dahil siya ang COO nang kanilang kompanya.

Humalakhak ako nang inamoy niya ang kili kili ko. Nakadagan siya sa akin at hindi ko makuhang bumangon dahil ang bigat niya!

"Ay! Ano ba!" I giggled again nang sininghot niya ito.

"Ang bango mo talaga.." pilyo niyang sabi sa akin.

Sobrang ibang iba pala si Damon kapag kaming dalawa lang. Ang sweet niya parang hindi bumagay sa katawan niya ang ka sweetan niya.

Parang hindi ko tuloy matanggap na ginagawa niya din ito sa mga babae niya noon.

Biglang pumait ang aking sistema at itutulak sana siya pero hinuli niya ang kamay ko at kinulong sa isang kamay niya iyon sa aking uluhan.

Napawi ang ngiti ko. I let a long soft sighed. He looked at me seriously.

"Akin ka lang Zandria.." anas nito at napalunok.

Napakurap kurap ako kasabay nang marahas na tambol ng aking dibdib.

"Sayo lang ako.." sabi ko na hindi ko alam kung saan humugot ng kapal ng mukha para hindi mahiya.

His eyes traveled on my face hanggang sa aking dibdib. Pumikit ako dahil sa hiya. Nakaligo naman ako pero pag si Damon ang kaharap dapat limang beses kang maliligo dahil ang bango niya.

I felt awkward nang maramdaman ang hangin sa aking singit. Huli ko na natanto na naka floral dress pala ako. Agad ko iyong pinagtabi.

"What is this?" Takang tanong ni Damon nang inangat ang aking braso.

Napakunot ang noo ko at napabaling doon. Kumalabog ang puso ko nang makita ang tatlong guhit na kuko doon ni Venice.

Agad ko iyong pilit itago pero mas naging mahigpit lang ang hawak ni Damon doon.

May posibilidad na saktan ni Damon si Venice at iyon ang hindi ko gusto.

"W-Wala to baka nakalmot ko lang.." umiwas ako nang tingin at umupo nang pilit niya akong pinaupo para masuri iyon.

"You little liar.Kalmot ito Zandria. Who did this?"

Diretso siyang nakatingin sa aking mata. Umiling ako at umiwas takot na baka sa mata ko ay malaman niya ang sagot.

"Si Venice ba?" He said hoarsely agapan ang pagbalik tingin ko sa kanya at hinawakan ang braso niya nang bumangon siya.

"Damon,n-no." umiling ako at nangilid ang luha.

"Wala siyang alam dito uhmm--" pilit kong hinagilap ang mga rason na pwede irason.

"Baka alergy lang--".

"Stop the crap! You're not a good liar. Kanina nakalmot mo lang? Ngayon, alergy?" his teeth gritted at hinablot ang braso niya na hawak ko.

Alam kong lalabas siya at kukumprontahin si Venice! Ayoko nang ganon! Baka kung ano pa ang gawin niya.

Papatayo na sana siya pero agad ko siyang niyakap sa likod.

"N-No.. please.. stay here.." I burried my face on his hard back. Halos hindi ko masakop ang katawan niya nang yakap.

Ramdam ko ang mabilis na taas baba nang kanyang dibdib.Hinawakan niya ang kamay ko.

He let a long groaned at napahilamos ang palad niya bago ako nilingon.