In love with my enemy {Mainstreet Fanfiction}

Part 23

POV Anouk

Ik zit naast Rein, hij grijnst naar me. Ik voel me wat ongemakkelijk, opeens pakt Rein mijn hand. Verschrikt kijk ik op, hij grinnikt en trekt me dan wat dichter naar hem toe. Sterker nog hij trekt me op zijn schoot, ik begin te lachen. Rein begint ook te lachen terwijl hij een hand door zijn haar haalt.

"Dus, wat doe je vanavond?" vraagt hij opeens. Ik grijns en denk even na "Mmmh, huiswerk denk ik. Frans, niet zo zo goed in." mompel ik. "Oh, maar ik wel! Moet ik je helpen madame?" "Quoi!" roep ik enthousiast. Rein lacht en drukt een vlugge kus op mijn wang. Ik schrik, wow die zag ik niet aankomen! Meteen 'bevries' ik. Ik voel dat ik rood word, ik sta op en loop weg. Even de kamer uit. "Waar is de wc?" mompel ik onderweg, "Eerste deur links!" hoor ik Daan roepen.

Ik kijk in de spiegel, oh ik ben al wat minder rood. Ik neem een slok water uit de kraan en haal een hand door m'n haar. Ik doe het in een knot, vlug vlug vlug. Dit is zo raar, hoe ik iemand eerst zo kon haten en aan 'm kon irritereb en hoe diegene nu mijn hoofd op hol laat slaan, apart. Bijna onbedenkelijk! "Anouk, zit je hier?" "Ja ben zo klaar!" roep ik terug. Maar Ming komt al naar binnen, "Wat is er?" ze kijkt me fronsend aan, "Huh wat, nee niks. Wat zou er moeten zijn?" antwoord ik wat ongemakkelijk. Ming trekt haar wenkbrauwen op "Oh, uh... niks hoor…" zegt ze sarcastisch. Speels geef ik haar een duw.

POV Rein

"Jeetje, die blijven wel heel lang weg zeg." zeg ik licht geirriteerd. "Ja man, vrouwen. Ik wil best weten wat die daar altijd uitspoken op de wc." roept Owen lachend. Sophie geeft hem lachend een duw. Ik rol met mijn ogen, "Ik ga wel even kijken waar ze blijven." zeg ik, maar net als ik naar de wc's wil lopen word ik tegen gehouden door William. "We zijn eruit!" roept hij blij. Zuchtend ga ik weer zitten.

William zit midden in zijn verhaal, ik luister niet eens. Dan komen Ming en Anouk lachend binnen lopen meteen ga ik recht op zitten, ik ben weer klaar wakker. Maar in plaats van dat Anouk op de lege stoel naast mij gaat zitten neemt ze plaats naast Ming door een stoel erbij te pakken. Ik kijk naar de grond als ik mijn naam hoor. "Huh, wat?" "Dat jou liedje een erg goeie tekst had en jouw tekst samen met die van Nils word gedaan op de melodie van Daan en mij!" zegt Owen. Ik kijk William dankbaar aan, hij geeft me een knikje en gaat dan verder. Het gaat wat over volgende optredens en repitiedagen. Boeit me niet, weet me moeder vast wel al.