In love with my enemy {Mainstreet Fanfiction}

Part 31

POV Anouk

Huilend leg ik Nils alles uit. Als ik klaar ben zie ik Nils met open mond kijken. Het was fijn, hij knikte ondertussen alleen maar en maakte wat 'hmm-geluiden.' Maar nu pas merk ik hoe erg hij eigenlijk geschrokken is. "Dat is niets voor Rein, er zit meer achter. Geloof me, ik weet niet wat maar ik voel het..." Zegt Nils voorzichtig als hij mij troostend over mijn rug wrijft. Ik kijk bedenkelijk, zou het?

Op dat moment begint mijn mobiel te trillen, ik neem hem in mijn hand en zie dat het Rein is. Ik staar naar mijn beeld en weet niet of ik nu moet opnemen. "Neem op." Fluistert Nils van achter mij, als ik merk dat hij over mijn schouder mee kijkt. Ik adem een keer diep in en klik dan op 'beantwoorden.'

"Anouk!" Rein's stem klinkt opgelucht. Mijn mond is droog en ik weet niks te zeggen. "Waar ben je, ik heb je overal gezocht. Je bent niet thuis, niet bij Ming..." Reins stem klinkt steeds zachter en bang? "Ik ben bij Nils." Stamel ik voorzichtig. "Oh." Antwoord Rein kort.

Ik voel dat Nils naast me opstaat, hij gebaart dat hij even wat te drinken gaat halen en ik knik kort.

"Kun je alsjeblieft naar me toe komen?" Smeekt Rein door de telefoon. "Ik zou niet weten waarom." Antwoord ik bot. "Omdat... omdat je van me houdt." Antwoord Rein. Ik hap naar adem, gemeen hoe hij mijn zwakke plek hiervoor gebruikt. "Ik ben er over een kwartier." Antwoord ik en ik hang zonder op antwoord te wachten op.

Nils komt weer aangelopen met een glas drinken in zijn handen als ik net op sta. "I-ik ga naar Rein." Zeg ik als ik voor me uit staar. Vanuit mijn ooghoek zie ik Nils knikken.

Ik bedank Nils en loop dan zijn huis uit. Ik haal mijn fiets van zijn slot en stap op. Nog even draai ik me om en zwaai naar Nils. Nils glimlacht en steekt zijn duim naar me op "Het komt goed, dat beloof ik je!" Roept hij me na. Het brengt een lach op mijn gezicht, ik hoop het.

Bijna, bijna ben ik bij Reins huis. Zal ik het wel doen? Verdiend hij wel een tweede kans? Het is echt erg wat hij heeft gedaan! Toch trap ik door en niet veel later sta ik voor zijn huis.

Ik sta nu al zo'n twee minuten voor zijn deur, maar ik ben bevroren en kan de bel niet indrukken. Op dat moment komt Reins moeder aan gefietst samen met Hidde. "Hey Anouk, wat leuk dat je er bent. Wacht maar, ik heb de sleutel." Zegt ze als ze van haar fiets afstapt en hem van slot haalt. Ik glimlach zwakjes naar haar en knik.

Ze steekt de sleutel in het gat en de deur springt open. "Rein, Anouk is hier!" Roept Reins moeder als we binnen lopen. Hidde glipt achter mij langs de woonkamer in, mijn ogen volgen hem maar dan sprint Rein de gang in en glimlacht zwak als hij mij ziet. Hij pakt me bij mijn pols en trekt me zijn kant op. "Mam, wij zijn boven." Mompelt hij en hij trekt me achter zich aan. Er gaat een rilling door mijn lichaam, hij behandelt me als vuil! Hoe onrespectvol!

POV Marleen

"Ik ben er bijna!" Lees ik van mijn mobiel. De zenuwen gieren door mijn lijf, oh ik wou dat Anouk hier nog was voor een laatste peptalk!

Niet veel later gaat de bel, met bibberende benen loop ik erop af. Met trillende handen open ik de deur. "H-hoi." Stamel ik als ik naar mijn schoenen kijk. "Wauw, Marleen!" Verlegen kijk ik op, ik kijk in Daans mooie blauwe ogen. Hij straalt, "Je ziet er prachtig uit!" Ik strijk verlegen mijn jurkje plat en voel dat ik rood word. "Ben je klaar om te gaan?" Vraagt Daan voorzichtig. Ik knik maar bedenk me dan en schud snel mijn hoofd. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, het moet er stom uit hebben gezien. "Even mijn jasje en geld halen." Zeg ik vluchtig zonder hem aan te kijken. Ik voel Daans hand op mijn schouder wanneer ik mij omdraai. "Geen geld, ik betaal." Ik voel mijn wangen gloeien, mijn mond is droog en ik weet er niks uit te brengen. Ik knik stijfjes en loop dan snel naar boven.

Snel gris ik nog een twintig euro briefje van mijn bureau en stop het in mijn jaszak, gewoon voor het geval dat. Het zit me niet fijn om hem alles te laten betalen. Ik trek mijn jasje aan en sprint dan naar beneden.

Daar staat Daan, precies op de plek waar ik hem net had achtergelaten. "Klaar." Zeg ik waarna ik een opgeluchte zucht mijn mond uit laat glippen. Daan neemt mijn hand en begeleid me naar buiten. Hij kust drie keer mijn wangen en verteld me nog eens hoe 'mooi' ik er uit zie. "Sorry dat ik zo laat was." Fluistert hij tegen mij wang aan. Ik gloei en probeer het onderwerp snel te veranderen "Waar gaan we heen?"

Wat maakt mij het nou weer uit dat hij iets later is. Ik was alleen een beetje in de stress, maar hij is er nu en dat telt! Zenuwachtig loop ik gearmd met hem mijn voortuin uit.

"Dat zie je nog wel." Antwoord Daan met zijn mooie en zoete stem.

POV Rein

"Het spijt me zo, Anouk! Geloof me." Mompel ik voor de duizendste keer als ik op mijn bed ga zitten. Anouk staat voor me en staart de andere kant op.

"Ik wil het je wel vergeven, maar het doet echt pijn Rein!" Ze kijkt moeilijk, ik knik. "Dat begrijp ik ook." Zeg ik zachtjes. Ik sta op en ga achter haar staan, ik vouw mijn armen om haar middel "Ik houd van je Anouk." Ik zie Anouk licht blozen en ik grijns, ik heb haar weer in mij macht. Yes.

Ik draai Anouk naar me om en druk een kus op haar kaak. Haar kaak zet op, ik kijk haar verbaast aan. "Nog steeds boos?" Zucht ik. Anouk knikt strak. Ik druk een kus op haar lippen en tik met mijn tong zacht op haar onderlip maar ze geeft niet toe. "Ah kom op Anouk, alsjeblieft." Fluister ik tegen haar lip aan. Ik voel haar zuchten en ik grijp mijn kans, mijn tong glijdt binnen en ik zoen haar.

"Dat zie ik als dat alles goed is." Zeg ik als ik mijn lippen weer los trek. Anouk grijnst en bloost waarna ze haar hoofd tegen mijn borst legt. Ik omarm haar en trek haar iets dichter tegen me aan. "Het spijt me." Fluister ik.

POV Anouk

Ik ben nog steeds ontzettend boos op Rein, maar het lukt me niet om dat door te zetten. Hij is gewoon zó onweerstaanbaar.

Rein drukt een kus op mijn hoofd. "Wist je dat ik heel veel van je hou?" Mompelt Rein wanneer hij nog een kus op mijn hoofd plant. "Ja, dat zei je net ook al." Giechel ik, oh god waarom giechel ik. Verschrikkelijk. "Wist je dat je van mij bent en alleen van mij." Ik lach en knik tegen zijn borst aan. Ik voel Reins handen naar beneden zakken en hij grijpt mijn kont vast, "Wist je dat dit van mij is." Ik hoef Rein niet te zien om te weten dat hij grijnst. Ik verstijf en weet niet goed wat ik moet doen. "J-ja." Stamel ik.

Rein duwt me voorzichtig een stukje achter uit. Tot ik voel dat ik niet verder kan, ik kijk vlug achter me en merk dat zijn bed het is wat mij in de weg staat. Rein plaats zachte kusjes in mijn nek en een kreun verlaat mijn mond. Rein grijnst tegen mijn nek aan en duwt me verder naar achter, volgens mij merkt hij niet dat ik niet verder kan. Ik begin te wankelen en val dan op Reins bed. Rein kruipt boven op me en begint me vurig en moedwillig te zoenen.

POV Nils

Verveelt zit ik op de bank en drink langzaam mijn 'Cool Best.' Ik kijk naar de tv, er staat een film op maar ik snap er helemaal niets van. Ming reageert niet op Whatsapp en ik verveel me.

Ik ben benieuwd hoe het is met Anouk, zou ze echt maar Rein toe zijn gegaan? En wat bezielde Rein wel niet toen hij Lucas 'in huurden'? Er klopt hier echt iets niet!