Anlatılmaz hissedilir duygular içerisimdeyim
Hiç mutlu değilim
O kadar çok mutlu değilim ki
Sürekli onunla karşılaşıyorum ve bu benim kötü hissetmeme neden oluyor
Hiç mutlu değilim
Bu hayat beni yorar
Hiç istediğim bişey olmuyo
Onunla karşılaşmak isterim ama aynı zamanda da karşılaşmak istemem
Bu durumdan hiç mutlu değilim
Onun gözünde bi hiç oldugumu düşünmemi sağlıyor
Beni görsün de onun da morali bozulsun napalım bizde kafaya çok takıyoruz tek benim mi moralim bozulcaktı onunda bozulsun
Hiç mutlu değilim
Her tarafta karşıma çıkıyo
4-5 gündür o kadar çok depresyondayın ki en zirvesindeyim hiç mutlu değilim
Mutlu olmak için ne yapmam gerekir
En ufak bişey de bile aklıma geliyo ve bu hiç hoş bişey değil gram mutlu değilim
Saat gece 3 ve ben onu düşünüyorum
Aslında düşünmüyorum
Kendimi düşünüyorum onun yüzünden ne hallere düştüğümü düşünüyorum
Hayat zor birisi
Onu görmek beni rahatsız ediyor
Her yerden karşıma çıkıyo hiç mutlu değilim
Hayatımda hiç bi olay bitmiyor o kadar çok bitmiyor ki
Ağlasam her şey düzelecek ama ağlayamamak gibi bi özelliğim var ve bu durumdan hiç hoşnut değilim
Hiç ağlayamazmışım gibi geliyo sadece aşırı derece de sinirlendiğimde Ağlıyorum
Duygusal anlamda aslında duygusal da değil
Ruhsal anlamda çöküntü de oldugum bi dönemdeyim
Bu sık sık yaşadığım bişey değil ama hayat kötü birisi
Onun benim hakkımda düşündüğü şeyleri düşünmek bile beni üzer hiç mutlu değilim
Hayat cidden kötü birisi ve bu beni hiç mutlu etmez
Bu olayların hiç yaşanmamasını isterdim hiç böyle bişeyin olmamasını hiç konuşmamamızı
Bi insan yara bandı diyince bile nasıl aklıma gelebilir anlamıyorum
Hayat kötü birisi ve ben mutlu değilim
