Yutkundum bir kere.Göz kapaklarım sanki yapışmış gibiydi,açmaya zorluyordum.Sonunda biraz aralayıp çevreme baktım.Koltukta oturan biri vardı.Evet bu o çocuktu bana ‘’iyi misin?’’ diye soran.Galiba bu çocuk bana çarpmıştı.
X:Emily,iyi misin?
Ben:İyiyim.İyiyim de sen adımı nerden biliyorsun?
X:Telefonunu aldım da aileni aradım birazdan burada olmaları lazım.
Ben:Tamam.
X:Bu arada ben James.Sana çarptığım için özür dilerim.Işığa bakmıyordum.Sana bunu yapmak istemezdim.
Ben:Sorun değil James.Bu tekerlekli sandalyeyi zaten değiştirme vakti gelmişsti.Eğer yeni bir tane olmuş olsaydı.Bunların hiçbiri yaşanmamış olacaktı.
James:Hadi ama bir şey yok deme.Az daha seni öldürüyordum.Bana yeşil bile yanmış olsa senin gibi birine yol vermem gerekirdi.Sonuçta sen..
Ben:Engelli.Engelli değil mi?
James:Bak ben,ben öyle demek istemedim.
Ben:Sorun değil,ben buna alışkınım.
Ne kadar alışkınım desem de alınmıştım.O sırada ağlayarak kapıyı biri açtı.Annemle babam gelmişti.
Anne:Tatlım,iyi misin?
Ben:Ben iyiyim.Neden ağlıyorsun.
Baba:Sana bir şey olacak diye çok korktuk.
Ben:Bir şey olmadı.Ben iyiyim.
Anne:Sana çarpan çocuk şu mu?
Baba:Sen hiç önüne bakmaz mısın?
Babamın tavrı çok sertti.
James:Bakın,ben çok özür dilerim.Gerçekten kızınıza çarpmak istemezdim ve…
Baba:Tabi.Biriniz önünüze baksanız çok şaşırırım.Hel de…
Ben:Baba sus.Zaten bana çarptığı için üzgün.Ona bağırmak hoşuna mı gidiyor?
Ne yaptığımı ben de anlayamamıştım.Bana çarpan birine iyi davranmıştım.Tanımadığım birini kendi öz babama savunmuştum.
Baba:Peki.
Odaya hemşire gelmişti.
Hemşire:Hastanın dinlenmesine izin vermeliyiz.Hadi odadan çıkalım.
Ben:Anneee!
Anne:Efendim canım.
Ben:Günlüğümü getirir misin?
Anne:Tabiki.
Herkes odadan çıkınca uyumamaya çalışıyordum.Çünkü bu gece günlüğümü yazmak zorundaydım.10 yaşından beri istisnasız her gece bunu yapıyordum.Bu akşam ise çok uzun yazacağımdan emindim.Çünkü başımdan birçok olay geçmişti.Annem büyük bir ihtimalle,günlüğümü evden almaya gitmişti.Ben de o sırada kendi kendime düşünüyordum.Bu akşam James’i savunmamı düşünüyordum.Hayır Emily böyle bir şey olamaz değil mi?Çünkü daha önce olmamıştı.Ama düşünüyordum da James yakışıklıydı ve ben galiba ondan hoşlanmıştım.Biliyordum bu aptalcaydı.Bundan kurtulmalıydım.Bu duygudan.Yani aşktan.O sırada kapım çaldı.Gelen annemdi.
Ben:Ne kadar çabuksun.
Anne:Hastane eve yakın ama.
Ben:Evet.
Anne:Canım biraz dinlensen de yarın yazsan.
Ben:Hayır olmaz bu gece yazmak zorundayım.
Anne:Peki.
Annem odadan çıkınca yazmaya başladım.
Sevgili Günlük,
Bugün her zamanki gibi sıradan başlamıştı.Okula gitmiştim.Yolda Melanie ile karşılaştım.Sınıfa girince Bayan Meyer son ders olmayacağını söylemişti.Ben de son ders kütüphanye gittim.Araştırma yapmıştım.Fazla dalmışım.Babam arayınca çıkmaya karar vermiştim.Işıkları oradan geçerken bir araba gördü.Aldırış etmedim.Sonuçta bana yeşil yanıyordu.Ama araba durmaya niyetli değildi.Tekerlekli sandalyemi elimden geldiğince hızlı sürmeye çalıştım.Ama bana çarptı.Çarpma anında daha bayılmamıştım.Ama canım çom yanıyordu.Herkes başımdaydı.ve o geldi.O zaman adını bilmiyordum.’’İyi misin’’diye sormuştu.O sırada 6 yaşındaki kazayı anımsamıştım.Ölmek istemiyordum.Bu yüzden ‘’ölmek istemiyorum’’diye mırıldanıyordum.Sanırım beni duymuştu ki bana ‘’ölmeyecksin’’demişti.Sonrasını hatırlamıyordum.Galiba beni şu an yattığım hastaneye getirmişti.Gözlerimi açtığımda bana kendini tanıttı.Adı James’ti.Benden özür diledi.Sonra annemler geldi.Babam James’e bağırmaya başlamıştı.Nedenini bilmeden ben de babama bağırıp,James’i savunmaya çalıştım.Günlük;ben galiba şeyden James’ten hoşlanıyordum.Aşık olmuştum.Bundan kurtulmak istiyordum.Aşktan.Ben daha önce hiç aşık olmamıştım.Nasıl bir şey olduğunu tam olarak bilmiyordum.Ama duyduğuma göre bundan kurtulmak imkansızmış.Ama ben yapacaktım.Bu da sevinç gibi bir duyguydu,herhalde.Nasıl kötü şeyler düşününce mutluluk gidiyorsa,aşkta böyle gitmeliydi.
Bugün 2. bölümle sizlerleyim.Dün akşamdan beri facebook a giremiyorum.Wattpad e de nadir girebiliyorum.İnternetim de bir arıza var galiba.O yüzden facebook'tan yazamadım.Bu arada torumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum.
Arkadaşlar bölümlerin kısa olduğunun farkındayım.Biraz kısa yazıyorum ve bu hikaye kısa bir hikaye olacak.Toplam 16 bölüm.Umarım beğenirsiniz
