Jennie'den
Şu 5 yıl içinde çok şey olmuştu. Jungkook Bana evlenme teklifi etmişti. Yani biliyorsunuz ki biz zorla evlendirildik aslında pek öyle olmadı ama neyse.
O da bana evlenme teklifi edememişti işte öyle oldu birşeyler. Sonra Ben Moda Tasarımcısı oldum. Kızlar'da öyle çünkü bu bizim zaten hep hayalimizdi. Jungkookta şirketin başında işte ama hala eski mekanına uğruyor.
Orada bir sürü arkadaş edindim. Araların'dan daniel en yakın arkadaşım olmuştu. Neyse şu an Jungkook'u aramam lazım çünkü çocuğa bakıcak kimse yok!
Telefonumu Elime Alıp Jungkook'u Aradım. Ilk çalışta açmıştı.
"Efendim Hayatım?"
"Jungkook nerdesin?"
"Işte?Neden?"
"Eve gel ve çocuğa bak. Benim Moda evine gitmem gerek."
"Ne?ben çocuğa nasıl bakiyim?"
"Jungkook"
Uyarıcı bir ses tonu ile söylediğimde kabul etti. Yarım saat sonra zil çalınca kapıyı açtım.
"Sonunda gelebildiniz Jungkook bey. Ayrıca senin anahtarın yok mu ya?!"
"Insan bi hoşgeldin kocacım falan der"
"Ben demem. Hadi Gir içeri"
Onu içeri sokup kendim dışarı çıktım. Arabaya binip moda evine sürdüm. Gelince Hızlıca indim ve içeri girdim.
"Kızlar?"
"Jennie yükarıdayız!"
Jisoo'nun sesini duyunca merdivenler'den yükarı çıktım. Kızlar ve daniel bir masanın etrafında oturmuş tartışıyorlardı.
"Neler Oluyo?"
"Sonunda Geldin Jennie. Yardımına Ihtiyacımız Var. Çizimleri senin evine götürmesi için verdiğimiz kişi onları kaybetmiş"
Dedi daniel. Nasıl kaybetmiş ya!
"Nasıl kaybedebilir?Napıcaz şimdi?"
"Hepsini yeniden çizmemiz gerek."
"Offf"
Dedim ve bir kenara çantamı ve ceketimi bırakıp , masama oturdum. Hepimiz işe koyulmuştuk.
Jungkook'tan
Eve Bizimkileri çağırdım. Yanı ben bu çocuğa tek başıma bakamam.
Hepimiz şu an koltukta oturmuş koltuklarda zıplayan hiperaktif oğlumu izliyoruz.
"Baba!Çişim geldi!"
"Git yap o zaman"
"Baba Ben Çişimi kendim nasıl yapıyım?"
"Oğlum Çiş yaparken bana ne ihtiyacın var?napim ben orda şeyini mi tutiyim tövbe tövbe"
Bu dediğime hepsi gülmüştü. Joon hyuk onunla gelmem için ısrar ettiğinde gittim tabi. Döndüğümüzde futbol açtık. Cips falan yedik ve evi şuan bok götürüyo.
Joon hyuk kolumu dürtünce bakışlarımı televizyondan ayırıp ona baktım.
"Baba..Annem Eve Gelince seni döver biliyosun değil mi?"
"Biliyorum oğlum"
Çocuk haklıydı. Jennie ağzıma sıçıcaktı. Ama napabilirim? Evi ve çocuğu bana bırakmasaydı.
Jennie'den
Gece Olmuştu. Lisa Yarın devam ediceğimizi söyledi.Hepimiz eve gittik. Evin kapısını açınca salondan bağrışma sesleri geliyodu.
Salona girince şok oldum. Cipsler,yastıklar,popcornlar hepsi yerdeydi. Koltuklarda yayılmış 7 hayvan aaa dur 8 hayvan futbol izliyodular.
"Jungkook!"
Aniden bağırınca Jungkook sıçradı ve bana baktı. Zorlukla Gülümsedi ama korktuğu çok belliydi.
"Biz artık gidelim o zaman.."
Dedi tae ve hepsi ayaklanıp , gittiler.
"Sen Bittin Jungkook!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
serseri | jennie x jungkook
Fanfiction❝Babam Senin Böyle Işlerle Uğraştığını bilse Kesin Vermez. Acaba Söylesem mi? Hem Senden de Kurtulmuş Olurum❞ ❝Birine Söylersen seni doğduğuna pişman ederim. Şimdi Sus Sabah'tan Beri Başımın Etini Yedin Yemin Ediyorum Seni Kurtardığıma Pişman Oldu...