ပန္းစီႀကီးလက္ကကုိင္ၿပီး တံခါးေပါက္ေ႐ွ႕ရပ္ေနတာ နာရီဝက္ခန္႔ပင္႐ွိမည္.....
အထဲကလူသားနစ္ဦးရဲ႕ ရယ္သံေတြကလဲပ်ံလႊင့္လ်က္.....
ပန္းစီးကုိၾကည့္လုိက္ လူနာသတင္းေမးဖုိ႔လာသည္ဟုထင္ၾကလိမ့္မည္.....
မဟုတ္ဘူး ညီကုိလြမ္းလုိ႔တရက္ေလာက္မေတြ႔ရင္ကုိ႐ူးမတက္ျဖစ္ေနၿပီမလုိ႔.....
ပန္းစီးကဟန္ျပ Mr.Kimအတြက္လာျခင္းမဟုတ္......
ပန္းစီးကုိလက္ကေနၾကည့္လုိက္ ျပန္ခ်လုိက္နဲ႔......
*ေဒါက္*......
'ဟာ.....အကုိလား.....က်ေနာ္ကဆရာဝန္မွတ္ေနတာ.....'
တံခါးအားေခါက္ရင္ဝင္သြားတဲ့ေျခလွမ္းတုိ႔ကုိရပ္တန္႔ကာ....
ညီရဲ႕ႏူတ္ဆက္စကားကုိ နားေထာင္ရင္း.....
လြမ္းလုိက္တာ ညီ.....
မထိရက္မကုိင္ရက္နဲ႔ေတာင္ လြမ္းေနခဲ့တာ...
ေဆး႐ုံကုတင္ရဲ႕တဖက္ေစာင္းကုိလွည့္ထုိင္ေနတဲ့ညီက ကုိ႔ကုိျပဳံးျပရင္း......
'ဟာ အျဖဴ ေရာင္နင္းဆီပန္း......'
လက္ကနင္းဆီပန္းကုိေျမႇာက္ျပရင္း....
'အဆင္ေျပလား လာၾကည့္တာ လူနာသတင္းေမးေပါ့.....'
ပန္းစီးကုိညီအားေပးကာ.....
'ထုိင္အုန္း အကုိ.....'
ထုိင္ေနရာကေနထလာၿပီး.....
'ငယ္က နင္းဆီျဖဴ ကုိအရမ္းႀကိဳက္တာ....'
ကုိယ့္ျမင္ကြင္းထဲမွာ နင္းဆီျဖဴ ကုိတေမာ့ႀကီးၾကည့္ၿပီးျပဳံရႊင္ေနတဲ့ Chanတေယာက္ကုိဘဲျမင္သည္...
ငယ္ကနင္းဆီျဖဴ အရမ္းႀကိဳက္တာတဲ့.....
ကြၽတ္စ္ က်က္သေရမ႐ွိလွတဲ့အသံ....
ဘသူကေမးလုိ႔ေျဖေနတာလဲ....
ပုိင္႐ွင္မွန္းသိေအာင္ ေႂကြးေၾကာ္မေနနဲ႔Mr.Kim...
နားဝင္ခါးလွသည္ သုိ႔ေသာ္ပ်က္ယြင္းသြားေသာမ်က္နာကုိျပန္ျပင္ကာ...
'သက္သာရဲ႕လားMr.Kim....'
ခပ္ဖြဖြရယ္လာေသာ အသံက ကြၽတ္စ္.....
'သက္သာပါတယ္Mr.Oh......က်ေနာ္ကုိသတင္းလာေမးတာလား....'
က်ေနာ္ကခဗ်ာကုိသတင္းလာေမးတာမဟုတ္ဘူး...
ညီကုိသတိရလုိ႔ လြမ္းလုိလာေတြ႔တာလုိ႔ေျဖရင္.....
နလုံးခုန္စက္ေပၚကမ်ဥ္းေကြးေတြက မ်ဥ္းေျဖာင့္ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္....
မ်က္လုံးျခင္းအျပန္လွန္စကားေျပာရင္း......
'ငယ္ ကုိေရဆာတယ္.....'
နင္းဆီပန္းကုိပန္းအုိးထဲလွလွပပထုိးေနတဲ့ငယ္က ပန္းကုိလက္ထဲကခ်ကာ....
ေခါင္းၿငိမ့္ျပရင္း.....
ကုိယ့္အားတခ်က္ေလးမွမလွည့္ၾကည့္ ခ်က္ခ်င္းသခင္ကုိထဆုိတာနဲ႔ထသြားတဲ့အ႐ုပ္ေလးတ႐ုပ္လုိ.....
ထြက္သြားသူရဲ႕ေက်ာျပင္ေသးေသးေလးကုိၾကည့္ရင္း......
'ကုိရီးယားနဲ႔အာ႐ွမွာနာမည္ႀကီးတဲ့W groupကCEO Oh sehunကက်ေနာ္လုိဘာမဟုတ္တဲ့လူကုိလူနာသတင္းေမး.....
က်ေနာ္တုိ႔ဆုံဖူးၾကလုိ႔လား .....'
