'အကုိ ေရေလးေသာက္အုန္း......'
ဧည့္ခန္းထဲငူငူႀကီးနဲ႔ ညီေ႐ွ႕မွာကုိ႔ရဲ႕ဝ႐ုန္းသုမ္းကားပုံစံကုိျမင္မိလုိ႔....
ခုထိအ႐ွက္မေျပေသး......
Ashiiii........
'ေသာက္ပါ အကုိရဲ႕.......'
ကမ္းေပးလာတဲ့လက္တစ္စုံ......
နီရဲေနတဲ့ေစာေစာကအ႐ွိန္နဲ႔ ၾကည့္ရသည္မွာအဆင္မေျပ.....
ဒီလူသားကုိက်ေနာ္ပုိင္သည္....
ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မဆုိရေအာင္ ပုိင္ဆုိင္ရမည္....
ေရခြက္ကုိလာယူေမာ့ေသာက္ၿပီး...
စားပြဲခုံေပၚတင္ကာ....
ေနာက္သုိ႔ပက္လက္လွန္ခ်လုိက္သည္....
'အကုိ ဘာစားမလဲChanလုပ္ေကြၽးမယ္ေလ......'
ကုိယ္သူကုိခုိင္းဖုိ႔ေခၚထားသလားေအာက္ေမ့ရတယ္...
မ်က္ေမွာင္က်ဳပ္ကာ....
'ညီ.....ကုိ႔ကုိဘာလုိ႔လဲဆုိတာမေမးေတာ့ဘးူလား.....'
'ဟင့္ဟင္ အကုိကုိဘယ္ဟာကဝမ္းနည္းေစတာလဲChanမသိေပမယ့္.....
Chanေမးလုိ႔ေနာက္တခါအကုိနာက်င္ေနမွာ Chanေၾကာက္တယ္.....'
ဘလုိေတာင္ေျပာတတ္လုိက္တာလဲညီ.......
ကုိ႔ေဘးကထသြားမည္သူကုိ....
ဖမ္းဆြဲကာ သူ႔အားကုိယ့္ရင္ခြင္ထဲခဏထည့္ထားျပေစ.....
သူသည္မ႐ုန္းသည့္အျပင့္ ကုိ႔အားျပန္လည္ေပြ႔ဖက္ကာ.....
'ဘာမွဝမ္းမနည္းနဲ႔အကုိChanတေယာက္လုံး႐ွိတယ္.....Chanအကုိ႔ရဲ႕Heroႀကီးလုပ္ေပးမယ္ေလ.....
Ironmanႀကီးလုပ္ေပးမယ္ ဟုတ္ၿပီလား.....'
အေလာက္သိတတ္လြန္းသည္လားညီ.....
ကုိ႔ရင္ခြင္ထဲကေန ကုိ႔အားေနာက္တႀကိမ္႐ူးသြပ္ေအာင္လုပ္မိျပန္ၿပီ.....
ခ်စ္လြန္းလုိ႔႐ူးသြားနိင္တယ္......
ခ်စ္တယ္ ညီ......
ရင္ခြင္ထဲကေကာင္ငယ္ေလးကုိအျပင္ထုတ္ကာ သူ၏မ်က္ဝန္းထျဲကည့္မိသည္...
သူသည္ေ႐ွာင္လႊဲသြားျခငိးမ႐ွိ ပကတိျဖဴ စင္လြန္းသည္.....
ကုိ႔ကသာအ႐ူးတေယာက္လုိ တမ္းတစြဲလမ္းေသာ္လဲ သူသည္ ကုိ႔အားဘလုိမွခံစားမိမယ္မထင္......
ညီအခ်စ္ေတြ Mr.Kimမ်ားအကုန္ေပးထားလုိက္ၿပီလားညီ......
'ထ.....အကုိေရသြားခ်ိဳး...က်ေနာ္အကုိကုိ႔ဟင္းခ်က္ေကြၽးမယ္ ဟုတ္ၿပီလား.....'
ကုိယ္သည္ေခါင္းခါသည္လား...
ေခါင္းရမ္းသည္လား မသိခင္မွာ ညီကကုိ႔ေဘးနားကထြက္ခြာသြားသည္.....
ေလဟာနယ္ထဲက ညီရဲ႕ကုိယ္သင္းရနံေလးနဲ႔လာဗင္ဒါေရးေမႊးအနံေလးသည္.....
က်န္ရစ္ခဲ့သည္.......
