ညီရဲ႕မ်က္လုံးထဲမွာအံၾသမူေတြ ကိုယ့္ရဲ႔ေဘးကလူနဲ႔ေရာညီကသိတယ္တဲ့လား...
မ်က္ဝန္းထဲမွာအေျဖရွာရခက္ေနတဲ့ညီ ဘာေတြကိုေတြးၿပီး စိုးရိမ္ေနတာလဲ.....
'ဟယ္လို Chanyeol မေတြ႕တာဘေလာက္ၾကာၿပီလဲ Kaiနဲ႔ေရာ အဆင္ေျပရဲ႔လား....'
မ်က္ဝန္းထဲမွာတုန္လူပ္မူေတြ က်ေနာ္ကညီရဲ႔မ်က္နာကိုတစိမ့္စိမ့္ၾကည့္မိလို႔တူတယ္ ညီဘာျဖစ္ေနတာကအစသိေနေတာ့.....
'အြန္း မေတြ႕တာၾကာၿပီ ကိုကိုနဲ႔ကအဆင္ေျပပါတယ္...
မင္းဘလိုလုပ္ဒီျပန္ေရာက္ေနတာလဲ....'
ၾသရွရွအသံေလးနဲ႔ေမးေနပုံေလးက တကယ္ကိုရင္ခုန္ေစတယ္....
'ဟက္ ငါ့ကကိုရီးယားေျမဒီတသက္ျပန္မနင္းေတာ့ဘူးထင္ေနတာလား....'
တုန္လူပ္မူေတြ ညီရဲ႔မ်က္ဝန္းေတြထဲက....
စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔....
လက္ကိုသြားကိုင္ေတာ့...
'မထိနဲ႔....'
အသံအနည္းငယ္က်ယ္သြားေတာ့ ဆိုင္ထဲကလူေတြက ေစာင္းၾကည့္ၾကတယ္...
ခုခ်ိန္မွာဘာမွမေတြးႏိုင္ဘူး ေတာင္းပန္ပါတယ္အကို....
ကိုယ့္ရဲ႔ေအာ္သံေၾကာင့္လန္႔သြားတဲ့အကိုက ေၾကာင္အေနဆဲအခိုက္ ထထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္...
Lee Sojungနဲံအကိုနဲ႔က ဘလိုလုပ္သိတာလဲ ဘလိုလုပ္ျပန္ေရာက္ေနတာလဲ...
ဘာလို႔ခုမွျပန္လာခဲ့တာလဲ......
Screenေပၚက ဖုန္းနံပါတ္ကို အသာတခ်က္နိပ္ရင္း.....
'ဟယ္လို.....'
'ေဖေဖ sojungျပန္ေရာက္ေနတယ္....'
လက္ထဲကဖုန္းကိုက်စ္က်စ္ကိုင္ရင္း တဖက္ကေျဖသံကိုနားစြင့္မိတယ္.....
'အြန္း ေဖေဖသိတယ္သူ႔အရင္လကတည္းကျပန္ေရာက္ေနတာ....'
'ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔က်ေနာ္ကိုမေျပာတာလဲ....'
'ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔သား ေဖေဖအကုန္လုံးကိုလက္စေဖ်ာက္ထားတာမလို႔ သားစိတ္ပူစရာမလိုဘူး ဟုတ္ၿပီလာ...
သားဒီလိုစိတ္ပူေနမွာစိုးလို႕ေဖေဖႀကိဳမေျပာတာ....'
Chanyeolသက္ျပင္းခ်ၿပီး ဖုန္းကိုခ်ျပစ္လိုက္တယ္ တုန္ရီေနတဲ့သူ႔လက္ေတြ အတိတ္ဆိုးေတြ ေခါင္းထဲျပန္ေရာက္လာၿပီး ဘာကိုမွအာ႐ုံမစိုက္ႏိုင္ထိုင္ခ်လိုက္တယ္ မြန္းက်ပ္လာတဲ့ ရင္ဘတ္ကိုအခါခါထုရင္း အဲ့ကတည္းက အကတည္းကsojongကေပ်ာက္ကြယ္သြားသင့္တာ....
ဘာလို႔အရာအားလုံးအတည္တက် အေျခတက်ျဖစ္ေနမွ......
.
.
.
.
ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲကေနေျပးထြက္သြားတဲ့ ညီေနာက္ကိုအေမာတေကာအေျပးလိုက္ရွာမိတယ္ ေနာက္ကလူကေတာ့ ဘာေျပာေနလဲမၾကားရေတာ့ ထြက္ေျပးသြားတဲ့ ညီရဲ႔မ်က္တာက ခုခ်ိန္မွာျပဳိလဲေတာ့မယ့္လူလို...
ခပ္လွမ္းလွမ္းက ေက်ာျပင္ေလး ေတြ႕ပါၿပီ...
တေရြ႕ေရြ႕အနားကပ္ၿပီး ညီရဲ႔ ေနာက္ေက်ာေလးကို ေထြးေပြ႕ခ်င္စိတ္ကမနည္း....
ဘာကမ်ားေၾကာက္လန္႔ေစတာလဲ....
