Merhaba. Ben değerli ve gereksiz mal olan gerizekalının teki yazarınız.
Kitaba bakındım bir. İlk zamanlar Mark, Jack, Amy falan ifşalarken, kitabın animeye kaydığını fark ettim. Kaymak ne hemde.
Bunun için özür diliyorum.
Ve de. Artık Markın Jackın videolarını izlemediğimi fark ettim. Hemde hiçbirini.
Birde. Sanki Mark'a olan o parlak gözlerim kayboldu. Mark'a olsun, Jack'e olsun. Yok o gözler artık bende.
İçime kapandım sanırsam. Kitap falan da yazmıyorum. Geçen yazıyım dedim, yazdıktan sonra okudum. Ve geri sildim. Çünkü rezalet idi.
Bir hikaye yazmaya başladığımda ortada güzel bir konu varken; ciddi bir konu varken, o konu bi anda başka bir şeye sapıyor. Ve ben bunu hikaye bittikten sonra fark ediyorum.
Wattpade girsem bile sadece gelen bildirimlere bakıp geçiyorum. Hikaye yazmak aklıma bile gelmiyor. Aklıma gelse bile nasıl devam ettirebileceğimi bilemiyorum.
Gereksiz geliyor artık herşey. Bilmiyorum neden.
Çok saçma değil mi!!? Bir insanı severken, kendini ona yakın hissederken bir anda birşey oluyor -ki bunu fark edemiyorsun bile- ve sen artık o kişiyi sevmez oluyorsun.
Eskiden "Mark benim herşeyim" vesayre derken, şimdi arkadaşlarım diyor "Markcığına noldu?". Ben de "Ne biliyim ya" diyip geçiştiriyorum.
Bilmiyorum nasıl bir anda böyle oldu.
Sanırsam Mark ara vereceğini haber verdiği videodan ve o uzuuuun aradan sonra oldu böyle.
Çok ağlamıştım o videodan sonra. Gözlerim balon gibi olmuştu.
Ardından Ethan ve Jack de ara vermişti. Yine ağlamıştım.
Sonra olanlar oldu. Artık videoları önüme gelince bakıp geçiştiriyorum.
Böyle yaptığım insanlar hakkında kitap yazamam değil mi?
Ve de. Amy falan. Çok kıskanırdım eskiden. Şimdi gözüme güzel gözüküyor. Ama hala sevmiyorum.
Sanırsam...
