Y - 42

18.5K 646 43
                                    

Arkaya sesimi çıkarmadan oturdum.Bana aynadan ters ters bakıyordu.Ona olan kırgınlığım bu zamana kadar olanlardan daha fazlaydı.

Eve gitmemiz gereken sürede hala varamamış olmamız dikkatimi çekmişti.Konuşmak istemiyordum ancak nereye gittiğimizi merak ediyorum.

-"Nereye götürüyorsun beni ?" Soğuk bir tonda sorumu yöneltmiştim.

Cevap beklerken araba durdu.Hemen etrafa göz gezdirdim.Çok karanlıktı.Meriç indi ama ben inmeye yeltenmedim.Eve gidip dinlenmek istiyorum.

Kapının açılmasıyla derin bir nefes aldım.

-"Gel." Elime uzandığını görünce geri çekildim.

Oflayıp beni kendine çekti.Düşmemek için mecburen kolumu boynuna attım.Yürüdüğü yola ışık tutan arkamızdan gelen arabaydı.Büyük olmayan bungalov bir eve gelmiştik.

Beni girişte yere bıraktı.Ormanlık alandan gelen köpek uluma sesleriyle tüylerim korkudan ürperdi.Ne işimiz var burda ?!

Meriç kapıyı açtığı gibi arkasından hızlıca içeri girdim.Işığı açtı.

-"Eve götür beni Meriç."

-"Bu gece burdayız." diyip önünde durduğum kapıyı kapatıp kilitledi.Ayakkabılarımı çıkarıp dikleştim.

İtiraz etmenin kimseye faydası olmayacağını bildiğimden sustum ve ilerledim.Koltukları gördüğüm yere yürüyüp oturdum.O da mutfağa geçmişti.Duvarların olmadığı bir evdi ilk girişe mutfak ve oturma odası kurulmuş.Sade ama şık.

-"Yemek yedin mi ?"

Onunla normal konuşacağımı falan mı sanıyor ? Ben dün geceyi unutmadım !

Cevap vermedim.Dümdüz önüme bakmaya devam ettim.Çantamı kenara bırakıp ellerimi şişkin karnıma koydum.Oğlum benim en büyük destekcim.O olmazsa belki bütün bunlara katlanamazdım.

-"Bana verdiğin ceza yok saymak mı ?" Önümdeki orta sehpaya oturmuş gözlerini üzerime dikmişti.

-"Seni yok sayabilmek gibi bir lüksüm yok maalesef." diye cevapladım titretmemeye özen gösterdiğim sesimle.

Bakışlarında her zaman ki sertliği karalığı vardı.Alıştığım aşık olduğum koyu gözler.

-"Sinirliydim.Seni yine üzdüm.Farkındayım." Ellerimi ellerinin içine aldı ancak istemediğim için ellerimi çektim ve tekrar karnıma koydum.Arkama yaslanırken Meriç'de yanıma oturmuştu.

-"Buraya biraz olsun yanlız kalıp kafa dinlemek için getirdim seni.Baş başa olunca bize daha iyi geliyor diye düşündüm." derken saçlarımın arasına dudaklarını değdirdi.Elimle göğsünden ittim.

-"Bundan sonra bize iyi gelecek bir şey yok." dedim kesin kararlılıkla.

Yüzüne bir kere bakmadım.Ama kaşlarını çattığını hissediyorum.

-"Ne demek o ? "

-"Ne dediysem o."

Elini karnıma yerleştirip okşadı.Diğer eliyle çenemi kavradı ve kendine çevirdi.

-"Sana iyi gelecek hiçbir şey yok evet çünkü bir tek ben iyi gelirim." dedi ve dudağımın kenarını öptü.

Başımı iki yana sallayıp ellerini kendimden uzaklaştırdım.

Konuşmadım.O da konuşmadı.Elimden tutup kaldırana kadar sessizdik.Zorla sürükleyerek merdivenlere getirdi.Üste çıkan merdivenlerin sonunda küçük çatı katında olan yatak odasına gelmiştik.Yatak yere koyulmuştu.Karşısındaki duvara sığacak televizyon ve bir kaç objeden başka bir şey yoktu.Yatağın üstünde yuvarlak bir cam vardı.Tam yıldızlara bakan.

YASAK (O.A.S. 3.Kitap )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin