Lunes ng umaga ay nasa ospital na si Christine. Kaninang paggising niya ay hindi pa rin siya makapagdesisyon kung pupuntahan, tatawagan o ite-text niya si Slater. Sa pag-uusap nila ni Pamu kagabi ay medyo nagkaroon siya ng lakas ng loob na aminin na sa binate ang tunay niyang nararamdaman..
Pagdating naman niya ng ospital ay nagbago ang timpla niya nang sabihin ng isang nurse sa kanya na nakitaw daw niya si Slater na may kasamang babae kagabi sa bar. At pinakita pa nito ang litrato na kuha niya sa cellphone nito.
Ang walanghiya! Matapos magsabi sa kanya na I Like You ay may ka-date na ibang babae agad-agad. PBBTeens lang!
“Haaaaay… nagsisisi na ko kung bakit ba naisipan ko pang sumama sa reunion na yun at pumayag sa charade nay to!… kung hindi lang talaga para sa mga batang matutulungan ng pera niya!!! Grrrrrrr!!! Sabi sa sarili
Pumasok sa clinic si Joya. Inabot ang hinihingi niyang X-Ray record nang isang pasyente.
“Doc, may dumating pong bulaklak para sa inyo.” Hawak nito ang isang bouquet ng long stemmed red roses. Iniabot nito sa kanya at nakita niyang hindi kukulangin sa 2 dosenang rosas ang naroon. Binuksan at binasa niya ang mensahe sa card.
I’m sorry.
S.
Iyon lamang ang mensahe. Napamasid na lamang siya at ipinatong ito sa table sa likod niya. Ano naman ang dapat niyang ipag-sorry? Guilty! Babaero kasi.
After an hour ay pumasok muli si Joya na may dalang bulaklak. Ibang klase naman. Tulips. Pareho lang ang nakalakip sa card. Sunud-sunod na ang pagdating ng mga bulaklak sa kanyang clinic at wala naman itong ibang mensahing nakalakip… hanggang sa kanyang pag-uwi ay may natanggap pa din siyang mga bulaklak.
Kinabukasan ay may dumating na naman na bulaklak pero ngayon ay may kasama ng teddy bear and the same irritating message.
Kinakantyawan na siya ng lahat ng staff at mga nurses na may LQ daw sila ni Slater at makipagbati na raw siya. the next day ay parang inaasahan na niyang may dadating ulit na bulaklak ngunit ngayon ay may kasama pa ding teddy bears at chocolates! (awwwww! Sweetness)
Hindi man niya aminin ay napapangiti na rin siya tuwing may dumadating na mga bulaklak at mga regalo mula kay Slater. Unti-unti ng nagigiba ang pader na itinayo niya para hindi na ito makalapit muli sa kanya.
Sabado ng hapon ay nasa pedriatic oncology ward siya para bisitahin ang mga bata na tinutulungan ng foundation. Nagulat siya nang pumasok ang isang string quartet at isang singer. Nagsimula na itong tumugtog…
Pls. Play the song…. MOVING CLOSER!!! Never the Stranger (guys support nyo sila pinsan ko ung drummer nila) J
Maya-maya ay dumating na rin si Slater at sumandal sa hamba ng pinto. Nakangiti ito at may placard na dala sa magkabilang kamay. Sa kaliwa ay nakasulat ang I’m Sorry, sa kanan naman ay ‘Gifts will keep on coming until you accept my apology’.
Wala sa sariling naglakad siya papalapit dito. She stopped when she was two feet away from him. He took a little step forward until they were mere inches away from each other. They were looking in each other’s eyes.
“I’m sorry. I know I shouldn’t have pressured you to do something that you didn’t want to do but I just couldn’t help myself. You’re so beautiful. I never thought you would think that is all I wanted from you. Aaminin ko I want to make love to you pero hindi one-night stand ang gusto ko.”
Napatingin siya sa paligid. Narinig ng lahat ng tao sa loob ng ward ang sinabi ni Slater dahil puro ang luluwang ng mga ngiti at nanunukso ang mga mata. She blushed.
Nagpatuloy ito sa pagsasalita. “You’re more than that to me. I wanna get to know the real you as I want you to know the real me. Let’s just stop this charade and make it real. I’ve been slowly going insane just thinking about you. I miss you so much, Tin. I don’t think I can go on another day without seeing your lovely face. I never expected the strength of my attraction to you. It was overwhelming for me. I’ll prove it to you, I’ll court you the traditional way kahit hindi ako marunong. Can you ever forgive me?”
Ilang sandali siyang tumahimik. Mayamaya pa ay narinig na niya ang boses ni Pamu na nasa likod pala ni Slater along with the half staff and nurses on that floor.
“Christine, patawarin mo na. baka bukas ay bulaklak na ng patay ang ipadal niyan dito dahil naubos na ang supply ng bulaklak sa Metro Manila.”
Nagtawanan ang lahat ng tao sa ward.
She looked into his eyes and saw his sincerity.
“Ang haba naman ng baon mong speech. Mukha ngang hindi ka marunong manligaw. Usually kasi ay roses and chocolates lang ibinibigay ng traditional suitor. In your case, you threw in all the aces up your sleeves so early in the game.” She said with a smile
“Kiss! Kiss! Kiss!” sabay-sabay na kantyaw ng mga tao na nanduon.
Napauko na lang siya sa hiya…
“You look so cute when you blush.” Sabi ni Slater
And they kissed… (sa cheeks pa lang guys ah!!! Dadating din tayo diyan sa SPG)
Naks naman!!! Ayos na sila! Is this a happy beginning with a happy ending???
Ano kaya ang mangyayari sa susunod na araw…
ABANGERS!!!
