İstanbul Masalı

Bölüm 22 / Part-1

Yeni bölüme hepiniz hoşgeldiniz, safalar getirdiniz😍

Bu bölüm nedendir bilinmez ama çok bereketli bir bölüm oldu. Bu part yazılmış kısımların üçte biri, diğer partları da çok bekletmeden atmayı düşünüyorum😅

Ben sizlere bölüm yetiştirmek, isteklerinize cevap verebilmek için her boş anımı yazarak değerlendiriyorum umarım sizde verdiğim bu emeği yorumlarınıztaçlandırırsınız🙏🏻

Keyifli okumalar dilerim, Sizleri seviyorum.💕

Son olarak profilimde hikayeye dair duyurular yapıyorum. Sürekli bölüm güncelleyerek kimseyi heyecanlandırmak istemem. Gelişmelerden ve küçük spoilerlardan haberdar olmak isterseniz beni takip edebilirsiniz🐣

"Beliz, abin görüntülü arıyor." Seda'nın panik dolu sesi emniyet kemeri takılı olduğu halde koltuğumda ters dönmeme ve koltuğa can simidi gibi sarılıp Seda'ya korku dolu bakışlar atmama sebep oldu. Abim Seda'yı görüntülü arıyorsa bu kesinlikle etrafı göstermesini isteyecektir demek. Etrafta kim var tahmin edin? Hemen yan koltuğumda oturan Mehmet Asaf.

Ölmek istiyordum dedik ama bu kadar da çabuk olmasını beklemiyordum. 22 yıldır kabul olmayan her duam neden sadece böyle anlarda kabul oluyor! Bugün yaşadığım şoklar beni öldürmese bile adının anlamı 'cehennemin baş zebanisi' olan bir abi tarafından canıma kıyılacak! Hakkınızı helal edin sizi tanımak güzeldi.

Aklını kullan Beliz, abin Mehmet'i bu şekilde öğrenmemeli. Seda'nın daha önce bildiğini ve kendisinden gizlediğini de öğrenirse müstakbel karısıyla da sorun yaşamasına sebep olursun. Düşün kızım.

"Büyük bir sorun olacaksa daha sonra arasınız, yemekte falan." Mehmet'in verdiği fikirde güzel tabi ama abimi tanımıyorsun biriciğim. Eğer aramayı redderse beni arar, ben açmazsam çıldırır. Yani şöyle özetlemem gerekirse bizim ailede telefonu açmamak pek hoş karşılanmaz.

O telefonu taşıyorsan açmak zorundasın. Aliciğimin en kesin kuralı budur. Henüz o kuralı delmeye cesaret eden olmadı. Malik'in de küçük bir Ali Deniz olma yolunda istikrarla ilerlediği düşünülürse pek mantıklı bir seçenek değil bu dediğin.

"Aşkım, o son çaremiz. Şimdi sen arabayı müsait bir yerde durdur. Ben arka koltuğa geçeyim." Eğer üstümde kısacık elbisem olmasaydı buradan arkaya atlardım ama yanımızdan geçen arabalara çok hoş bir manzara sunmak istemem.

Hah işte dedim size, yengem açmayınca beni aradı. Neyse ki ben planımı hazırlamıştım. Canım ben ve pratik zekam.

"Ne var?" kural bir her zamankinden farklı bir şekilde telefonu açarsan şüphelenirler.

"Seda'yı aradım ama açmadı. Neredesiniz siz?" Kaşlarını çatma hemen abiciğim. Şimdi sana güzel bir masal anlatacağım ve sen de hemen kabulleneceksin.

"Provadayken sessize almıştı sanırım o yüzden duymadı." Hemen yanımda oturan yengemin yüzünü çok net bir şekilde göremediğine çok şükür. Ben ne kadar soğuk kanlıysam Seda o kadar panik.

"Neredesiniz siz? Senin arabana pek benzemiyor." Söyledim size Malik şahsı, kendine babamın yanında aylaklık yapmayı meslek edinmeseydi sorgu memuru olabilirdi.

"Seda'nın annesi de aramış. Ona durumla ilgili mesaj atıyor. Gün boyu çok yorulduk. Kız kıza bir şeyler yemeye gideceğiz. Belki bir şeyler içeriz diye benim arabayı bırakıp Uber çağırdık." Arabanın deri koltukları ben kaliteyim diye bağırırken taksideyim diyemezdim. Bu tarz detaylara dikkat etmek hayat kurtarır.