(hierboven zie je Tobias)
'Kom uit je bed Beau!' roept mijn moeder en ik stop mijn hoofd in mijn kussen 'BEAUUUUU!' roept mijn moeder die nu toch wel heel erg boos klinkt. Geïrriteerd sta ik op en loop maar de kleding kast, het is buiten best koud dus ik trek wat warms aan.
Ik loop naar beneden en pak een appel, het is kwart voor acht 'byeee' roep ik en sla de deur dicht. Ik spring op mijn fiets en race weg maar halverwege hoor ik een leeglopend geluid 'he shit' mompel ik in mezelf 'problemen?' hoor ik achter me 'Ja' zeg ik, draai me om en ik kijk lachend naar Tobias 'Jij komt ook altijd op het goede moment he' zeg ik. 'Kom stap naar achterop' zegt hij en ik spring achter op zijn motor, als we het lokaal binnen lopen kijkt iedereen ons aan, na een preek van mijn docent gaan we snel zitten 'was het leuk?' vraagt Sarah zodra ik zit 'Saar!' zeg ik boos 'hey Beau let even op anders kan je vertrekken!' zegt mijn docent die nu echt heel boos is.Na school brengt Tobias me naar huis, als ik afstap komt Robin aan op zijn skateboard 'Hey sis hey Tobias' zegt hij 'hey' zeg ik en Tobias geeft hem een box. 'zie ik je vanavond?' vraagt Tobias en ik knik 'half acht bij de rotsen' spreken we af. Samen met Robin loop ik naar binnen 'zo heb je een date?' vraagt hij nieuwsgierig 'Nee' zeg ik en geef hem een klap 'Hij gaat me helpen met surfen' zeg ik en zijn ogen worden zo groot als schoteltjes 'Je gaat het weer proberen?' zegt hij zacht 'ik probeer het al 2 maanden en misschien ik weet niet kan hij me helpen Robin' zeg ik en geef hem een knuffel. 'ik moet dit doen' zeg ik. Als ik hem aan kijk zijn zijn ogen glazig 'De vorige keer was je bijna dood' zegt hij schor 'Oke ik geloof in je.' zeg ik en loop naar boven, ik pak mijn tas en loop terug naar beneden 'Ik ben weg!' roep ik en pak mijn skateboard. Als ik bij in de stad ben pak ik mijn skateboard op en loop naar het café, ik heb met Sarah afgesproken. Ineens zie ik Tobias lopen, het is raar want hij loopt heel snel en kijkt om zich heen alsof hij iets verbergt. Koppig als ik ben loop ik achter hem aan, hij gaat naar een steeg, zodra hij binnen is kijk ik om de hoek ineens verdwijnt hij in de muur, ik ren ernaar toe maar de deur waar hij doorheen was verdwijnt voor mijn ogen. Met open mond sta ik te kijken 'dit kan niet' zeg ik zacht.
Ik probeer op alle manieren de deur terug te krijgen maar na een half uur schoppen en slaan geef ik het op, maar dan gaat komt de deur te voorschijn als een gek ren ik weg. Als ik ver weg ben laat ik me tegen de muur zakken. Wie ben je nou echt Tobias? denk ik bij mezelf.
JE LEEST
Water Waves
Fiksi RemajaBeau's leven draait om surfen totdat ze op een dag een verschrikkelijk ongeluk krijgt. Ze stapt nooit meer op een surfboard. Tobias is net in New Boarding komen wonen en is een outsider, hij hoort nergens bij en is ook graag alleen totdat hij Beau o...