Water Waves

6. The Truth Untold

Beau's pov

Ik kijk tobias aan 'klaar om te praten?' vraag ik en hij knikt 'Het begon allemaal toen ik nog 16 was" begint hij
'toen ik nog in nieuw Zeeland woonde surfde ik iedere dag met mijn vrienden, het was fantastisch altijd een hogere golf.' Maar op een dag ging het mis, ik zag een golf zo hoog had ik nog nooit gezien en ik ging erop af. 'Ik hoorde mijn vrienden nog roepen dat ik het niet moest doen maar ik was al te ver, ik surfde onder de golf maar aan het eind sloeg het water boven op me. Sinds dat punt herinner ik me alleen een blauwe gloed en dat ik aanspoelde. Het was raar ik werd wakker en ging terug naar huis zo als iedereen zou doen, maar ik voelde dat er iets met me aan de hand was.' hij zucht' Na een paar keer surfen merkte ik dat ik veel langer onderwater kon ademhalen dan normale mensen en alles was helder.' mijn ogen worden groter terwijl hij door verteld' Ik had ooit blond haar maar na mijn on geluk was het zoals het nu is, ik kan dingen doen die niemand kan.' ik kijk hem aan met open mond' Ehm wanneer is dit gebeurt' vraag ik aan hem
' 27 juli 1807' zegt hij en ik weet niet wat ik moet zeggen. Dat is twee eeuwen geleden! Wat the fuck, hoe dan?
'Je vind me raar he'. Zegt hij en ik schud mijn hoofd 'Nee echt niet' zeg ik snel. Ik moet het hem vragen 'Tobias was jij het die me redden die dag dat ik ging surfen?' diep van binnen wist ik het antwoord al.
'Ja' zegt hij 'Dat was ik'