Γραφω εντολες για να οδηγησω τον Αλφα μου στην κουζινα και οταν επιτελους φτανει εκει, υπαρχει μια τυπισσα πισω απ'τον παγκο.
Μοιαζει σαν να μαγειρευει . . . σουπα με ρεβιθια;
Αληθεια τωρα;
Ο Αλφα πειναει.
Οκ . . .
| [Αλφα] φαε. |
Ειμαι ιδιοφυια.
Ουψ!
Η Βητα δεν εχει ετοιμασει ακομα το φαγητο!
Πες της :
» Το φαγητο μυριζει πολυ ωραια!
» Κανε πιο γρηγορα, πειναω.
» [Χαρουμενη επετειο! Εχασα το δωρο σας μηπως το εχεις δει καπου εδω γυρω;]
Ναι, οκ. Χαλασε η εκπληξη και μπλα μπλα μπλα.
Εγω θελω απλα να τελειωνω με την ηλιθια αποστολη για να βαλω τον Αλφα μου να κανει αναποδες κωλοτουμπες και πους απς μπροστα μου.
Η τυπισσα που ριχνει πιπερι στη σουπα γυρναει προς τον Αλφα με το σκουρα βαμμενο φρυδι της σηκωμενο. Τα κοκκινα χειλη της κουνιουνται.
Η Βητα νομιζει οτι ειδε κατι στο σαλονι.
Αποστολη!
_________________
Ακολουθησε την!
Η κοπελια χαμηλωνει τη θερμοκρασια του ματιου της κουζινας και σκουπιζει τα μανικιουραρισμενα χερια της πανω στην ποδια της.
Κανει ενα βαριεστημενο νοημα στον Αλφα μου για να την ακολουθησει και ξεκιναει να προχωραει προς το σαλονι.
|[Αλφα] περπατα πισω απο την [Βητα].|
Ξαφνικα μου ερχεται μια ιδεα και χαμογελαω σατανικα.
|[Αλφα] κοιτα τον κωλο της [Βητα] ενω προχωραει.|
Ηθοποιοι ειναι, σωστα; Πληρωνονται για να το κανουν αυτο. Και εγω εχω αρχισει να βαριεμαι.
Ο Αλφα δεν θελει.
|[Αλφα] σταματα να εισαι ξενερωτος και καντο!|
Παρακολουθω τον Αλφα μου καθως ξινει νευρικα το σβερκο του και κοιταει προς τα κατω με τον πιο awkward τροπο που υπαρχει.
