Συγχαρητηρια!
Η Γαμα δεν σε συμπαθει πια γιατι ειπες τα παντα χωρις να την ρωτησεις αν αισθανεται ανετα!
Συγχαρητηρια!
Ραγισες την καρδια της Βητα!
Και ακομα δεν σε συμπαθει!
Ουαου, ειμαι καλη σ'αυτο το παιχνιδι. . .
Νεα Αποστολη!
___________________
Πηγαινε τον Δελτα στο κρεβατι!
Πφ ναι, λες και φταιω εγω που η Γαμα του ανοιξε το κεφαλι στα δυο με το ηλιθιο βαζο.
Ειμαι ετοιμη να πατησω την εντολη, οταν εμφανιζεται κι αλλο μηνυμα στην οθονη.
Ωχ!
Η Βητα δεν θελει να βαλεις τον Δελτα στο κρεβατι που μοιραζονται μαζι.
Δεν θελει να κοιμηθει μαζι του μεχρι να μαθει ακριβως τι συνεβη.
Πηγαινε τον στον καναπε τελικα!
Αν αλλαξουν γνωμη ξανα. . .
|[Αλφα] κουβαλα τον [Δελτα] στο σαλονι.|
Ο Αλφα δεν κουνιεται. Απλα κοιταζει τον λιποθυμο ξανθομπουμπουρα διστακτικα.
|[Αλφα] κουνησου να χαρεις.|
Ο Αλφα δεν θελει να μεταφερει τον Δελτα κατω επειδη εχει πολλα σκαλια και ειναι βαρυς.
Ουαου, ο Αλφα ειναι εγω.
Αναπηδαω πανω και το κινητο μου πεφτει αποτομα απ'τα χερια μου οταν η πορτα του δωματιου μου ανοιγει ξαφνικα.
«Κεητλιν, ειναι πολυ αργα! Κλεισε τα βιβλια επιτελ--»
Η μαμα μου με κοιταει στραβα οταν βλεπει το κινητο στα χερια μου και γελαω σαν βρεγμενη γατα.
Κλεινω γρηγορα την οθονη για να μην δει τι ακριβως εκανα τοση ωρα.
«Ηθελα κομπιουτερακι.» δικαιολογουμαι.
«Δεν πειραζει, απλα. . . Απλα κλειστα ολα τωρα και πεσε για υπνο. Εχεις σχολειο αυριο.»
Κουναω το κεφαλι μου. «Ο μπαμπας εχει γυρισει;»
«Οχι ακομα. Θα μεινει μεχρι αργα σημερα στο τμημα. Ασχολουνται με την εξαφανιση ενος ανηλικου, η τεταρτη αυτο το μηνα.»
