5 minuten

2. Ilse

PP SOUF:
Ik stapte uit bij mijn halte. Ik beende gauw door naar huis, ik had trek als een paard.
Eenmaal thuis aangekomen, draaide ik mijn sleutel in het slot. De deur ging piepend open, en ik ging snel naar binnen.
Ahh, warmte... home is where the verwarming is.
Ik stak mijn telefoon in de lader en ging zitten op de bank. Ik zat tv te kijken, tot mijn telefoon afging. "Onbekende beller" stond er..

S: ewa
O: faka

Een damesstem, wie kon dat nou zijn? Ik besloot grappig te doen door lines van boef's nieuwe lied erin te gooien.

S: alles goed vandaag?
O: jaweeeel alleen ik heb je exposed vandaag...
*gesprek beëindigd*

Wacht... wat?
Wat voor zieke grap was dat nou?

Ik ging weer zitten en keek verder tv. Ik bleef maar denken aan die stem...

Ineens werd ik gebeld. Ik dacht dat het weer een prankcall was, maar het was Asli dit keer. Ik nam op.

S: hey schat wat is er?
A: hoe bedoel je wat is er??
S: je belde en ik dacht...
A: weetje Souf je zeurt weer zonder reden, ik probeer nog lief te doen en alles maar blijkbaar word het niet gewaardeerd. Ik hoef je even niet meer te spreken ciao!

Ze hing op en ik stond met mijn mond vol tanden. Wat heeft iedereen vandaag?

Ik sms'te Achraf dat ik naar hem toe zou komen. We konden samen lounge pakken en daarna stad gaan verkennen. Je weet maar nooit waar er een feest kan zijn!

Ik stopte de scooter voor zijn huis en belde aan. Hij deed snel open en liet me binnen.
"Hoe is het met je man? Je ziet er nogal moe uit" vroeg hij.
"Het gaat wel, maar m'n chick doet weer eens moeilijk."
Ik zag hem fronsen. Hij moest nadenken dat zag je overduidelijk.
"Heb je nog steeds met die Asli?"
"Ja, hoezo?"
"Ik wist niet dat het zo serieus was.. ik heb een ex die ook zo heet, toevallig man. Maar mijne was wel een kech hahaha"
Ik lachte even en trok mijn gezicht toen weer recht. Achraf schudde zijn hoofd.
Hij liep naar de spiegel en deed zijn haar goed.
We vertrokken een kwartiertje later richting lounge. We stapten binnen en ik zag meteen die chick van de tramhalte weer.
"Hey Souf! Toevallig zeg! Wow en Achraf? Knap hoor..." riep de meid, genaamd Ilse. Ze keek ons nep-verrast aan en ik raakte meteen weer geïrriteerd.
"Hoe bedoel je? Souf en ik kennen elkaar al langer dan je denkt hoor!" Zei Achraf een beetje boos.
"Tranquillo, neef..." zei ik zacht. Had geen zin in een scène voor niks.
"Ik bedoelde dat ik het knap vond dat jullie elkaar de tanden uit elkaars bek niet hebben geslagen na dat gedoe met-"
"Luister dan kanker kech, praat nog 1x zo en ik sla JOUW tanden eruit begrepen? Souf en ik zijn als broers! En nou opgekankert!"
Ilse keek me met grote ogen aan, en toen ze besefte dat ik niks ging doen liep ze snel door.

We hadden een goeie plek gevonden om te zitten poffen en we hadden besteld. Ik vroeg me af waar ze het over had. "Dat gedoe met..." bleef er door mijn hoofd spoken...

Achraf was onze waterpijp aan het ophalen maar het duurde wel lang. Ik draaide me om en hij stond niet bij de receptie. Ik schrok toen ik hem weer met die Ilse zag staan. Ze vertelde hem iets en hij keek heel boos. Maar niet naar haar... hij keek boos naar mij...