Unpredictable Fate

I

Life is really unfair, why people do this? Making crimes, causing pain, doing revenge to someone, doing illegal just for money, and many more.

This is the reality, no one is innocent now. Even the kids are not innocent anymore. Bakit nila kayang itago ang kasakimang ito kung isinasampal na sa mukha nila ang reyalidad diba?

Bakit sila nagpapakahirap na baguhin ang lahat kung wala ng pag-asa? Are they really desperate to change this cruel world? Kahit naman sila, gumagawa pa din ng masama. They are just hiding their trueself. I guess they just lose in the end and end up cruel too.

I was looking to the volunteers na nagbibigay ng relief goods dito sa isang baryo. I'm here inside a court and looking boredly around it.

Umalis na ako sa lugar at lalo lang sumasakit ang ulo ko sa nakikita. Tss, hypocrite people.

Habang naglalakad, maraming nakatingin sa akin at maraming nagbubulungan. Mga wala na namang magawa sa buhay.

"Ayan na naman ang batang iyan, bakit ba kasi hindi pa siya umalis dito?"

"Malay ko nga mare eh, malas lang yan dito sa ating baryo. Alam mo ba, narinig ko nung isang araw na may namatay na naman."

"Hala, kagagawan na naman ba niya? That bitchy witch! Mga walang magawa kundi patayin ang mga tao. Bakit pa kasi hindi yan pinatay noon pa?"

Matalim kong tinignan kung sino ang nagsalita nun. Napaatras naman sila ng kasama niya sa gulat.

Tss, mga chismosa. Nakikielam sa buhay ng ibang tao at gumagawa pa ng kwento. Is this they are trying to change? This world? This people? Wala naman ng pag-asa.

Dumiretso ako sa bahay, sa gitna ng gubat. Simula ng mamatay ang ina ko ay ako na lang mag-isang naninirahan dito.

I'm alone for almost 5 years. I started to get some darts at ibinato sa dartboard. Pesky people, kung pwede lang silang patayin ginawa ko na.

Sila lang naman ang pumatay sa pinakamamahal kong ama atina. They believe that we are witches but the truth is we're not really witches.

Dahil lang ba sa itsura namin? Dahil ba kakaiba lang ako sa kanila? What's really wrong with us? Tao lang din naman kami ah.

I've born with white hair and skin. I'm really different with them dahil mga morena sila at itim ang buhok nila.

After ng lumipat kami dito, nagsimula ang kwento kwento na isa daw kaming mga mangkukulam. I was innocent back then but they made me see the reality in a young age.

Nanirahan kami dito dahil gusto ni papa dahil inakala niyang magiging tahimik at payapa ang buhay namin.

But he was wrong, dito nagsimula ang paghihirap namin. I even see how my father died by my own eyes. Also my mother, I'm with her side when she say her last words to me.

That fucking memories. This fucking people. I want them to kill all, I want to erase every single person in this world. Pero hindi pwede dahil alam kong magiging kagaya lang nila ako and I will never that happenned.

It's already 8 p.m in the evening so I decided to eat dinner, by myself, alone.