Na ustach Yoongiego pojawił się cwany uśmiech, gdy. podopieczny lekko zadrżał na jego głos. Niebieskowłosy złapał rękę Parka i przeciągnął go w tłum ludzi kierując się w stronę otwartch drzwi balkonowych.
Jimin nie wiedział co się dzieje. Nie wiedział gdzie się znajduje dopóki jego bose stopy nie dotknęły zimnej, miękkiej trawy.
(tu proponuje włączyć piosenke two ghosts załączoną powyżej)
Yoongi złapał blondyna w pasie, a ten odruchowo zaplótł ręce na karku młodszego. Jimin miał nadzieję, że patrzy chociaż trochę w oczy swojego opiekuna. Z domu Seokjina zaczęła lecieć wolna piosenka, ale Park nie mógł sobie przypomnieć jej tytułu. Zwalał to na zamknięte za nimi drzwi balkonowe, które sprawiły, że piosenka została przytłumiona.
A może to nie drzwi przytłumiły melodie?
Może to tylko ciepłe, duże dłonie Yoongiego przytłumiły umysł Jimina?
Min zaczął delikatnie kołysać się w rytm muzyki wraz z blondynem. Opiekun zatracił się w tajemniczych oczach młodszego. Byli sobą tak bardzo pochłonięci, że nie zauważyli nawet, że zaczął padać deszcz. Nie zważali na moknące ubrania, czy włosy. Chim próbował chłonąć jak najwięcej bliskości starszego przez jego dotyk. Nagle poczuł, jak Min nachyla się w jego stronę. Czuł jego gorący oddech przy swojej twarzy, a już po chwili jego miękkie wargi na swoich. Yoongi całował go spokojnie i ku jego zdziwieniu to Park zaczął przeradzać pocałunek w bardziej namiętny. Stali tak zatracanie w sobie, nie zważając na deszcz, czy muzykę, czy nawet na ludzi, którzy i tak byli pijani.
we're not who we used to be
we're not who we used to be
we're just two ghosts standing in the place of you and me
trying to remember how it feels to have a heartbeat
