'okay'

36 2 2
                                    

11]

Kim's POV

Ako ang nagdrive papunta dito sa dorm. Hindi ko kasi alam kung saan ko sya dadalhin kaya dito na lang muna kami Dumiretso.

Habang nag d-drive, biglang tumawag si Ate Steff

"ah hello ate---"

"ano bang pumasok sa isip mo Kim ha? Nababaliw kana ba?"

"kalma lang Steff" narinig ko sa background ang pagkalma ni Margarita kay Ate Steff

"ate im sure about this"

"no, you're not Kim! Bumalik ka dito ngayon na!" halos sumisigaw na si ate

"ate please. I can handle my shit"

"no! hindi mo alam kung anong pwedeng gawin sayo ni Tito. Gusto mo na bang mapadali ang buhay mo? Ha? Tanga ka ba?"

"ate okay lang ako. Handa na ako sa kung ano mang pwedeng mangyari,"

"bumalik ka dito ngayon na!"

"ate as I've said, kaya ko na 'to. Don't worry about me"

"fine. Im just scared kung anong pwedeng mangyari Kim"

"sorry ate and thank you"

"fuck that love" narinig kong sabi ni Ate pero mahina lang

"mag-iingat kayo Kim, okay!"

"okay ate thanks"

Tapos binaba ko na.

"Kim.."

"yes babe"

"kinakabahan talaga ako"

"don't be, everything's gonne be fine"

"pero kasi Kim, hindi naman kailangan umabot tayo sa gan'to eh. Kasi kung tayo talaga, magtatagpo pa rin tayo in the end" ramdam ko ang halo halong emosyon sa mga salitang binanggit ni Khay

I held her hand.

"Khaysey, ayokong magpa-kontrol sa tadhana na yan. Okay? Mas gusto kong ako yung kikilos, or tayo, para masimulan at magkaron ng happy ending ang love story natin"

"there's no happy ending in real life" sabi nya tapos luminga sa bintana ng kotse

"then gagawa tayo. And we will live happy forever"

"there's no forever"

Nag-break ako. Humarap sa kanya. Hinawak ang mga pisngi nya para iharap sakin,

"Khay, alam mo bang dati hindi din ako naniniwala sa forever na yan. But you made me believe to forever. Now let me help you adopt the word forever.."

Tapos humarap na ako at nagsimula ng mag drive

".. with me" dugtong ko. At ramdam ko ang ngiti sa kanyang mga labi.

Tahimik ang sasakyan hanggang makarating kami sa dorm. Ramdam ko ang takot na nararamdaman ni Khaysey para sa amin. Kahit ako ay natatakot, pero hindi ko pinapakita dahil ayokong lalo pa syang makaramdam ng takot, kaya pinapakita ko na malakas ako para sa kanya.

Khaysey's POV

Nandito na kami sa dorm. Ni isa sa amin ni Kim ay walang gustong magbukas ng pinto. Kaya ilang minuto kaming nakatayo sa tapat ng pinto.

Ng biglang, huminga sya ng malalim, at unti-unting pinihit ang door knob saka Kinuha ang kamay ko para makapasok na kami sa loob.

Pagpasok namin, lahat ng mga mata ay nasa amin, walang nagsalita lahat ay gulat sa mga nakikita nila.

You've ChangedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon