Yara derin Allah Kerim

...SABIR...

                Sabret isyan etme .
Mutlaka sabrettiğin Şeyin mükafatını alacaksın
Ümitsizlik yok.
Ey inşa oğlu imtihandasın .
Eğer sabredemezsen  bilki zarardasın .

And olsun size biraz korku ve açlıkla bir de mallar canlar ve ürünlerden eksilterek imtihan ederiz .Sabredenleri müjdele.. (Bakara 155) . Ayet

Geçenlerde okuduğu bu ayet bir anda aklına geldi Zerda'nın .Birkaç gün önceki yaşadığı olayın etkisinden hala kurtulamamıştı . Ne zaman  o yanan evin yanından geçse hala o anı yaşıyordu sanki  ; ama ayet de netti.  İmtihan olacağız hem de bir çok şeyden , işte önemli olan sabır diye düşündü ....

Sabır gerekliydi ; çünkü sabredenlere müjdeler vardı .Mükafatlar vardı . Kolay mıydı sabredebilmek ?Bu düşünceler içindeyken yangındaki adamın hali  aklına geldi .Bağırıp çağırmıyor ,feryat etmiyor;sadece çocuğunu kucağına almış sessizce yanan evine bakarak   ağlıyordu.

-Acaba bu sabır mıydı ?

Bu olay kendisinin başına gelmiş olsaydı bu şekilde davrana bilir miydi ?Dünya hayatı her şeyi ile sabırla bütünleşmişti .Devamlı mutlu bir hayat sürmek zor .İstediğin şeye ulaşabilmek, elindekini muhafaza edebilmek zor .İmanla yaşayabilmek, imansız bir hayat geçirmek sıkıntılı bir durum , kısacası dünya hayatı zor ve her zorlukla birlikte bir kolaylık vardır buyur madımı Rabbim?

Sabrın evreleri bir insanın başına gelmeden tahmin edilebilinir miydi acısı ? Zerda bu düşüncelere dalmış yanan evin yanından geçerken evi yanmış amcayı gördü onunla konuşmak; ona geçmiş olsun , başınız sağolsun demek istedi.Selam verdi .Başsağlığı diledi.

Zerda'nın selamını alan amcanın ses tonundan anlaşılıyordu içindeki kopan fırtınalar.

Zerda :

-Üzüntünüzü yaşamasam da anlıyorum , anlamaya çalışıyorum hiç olmazsa. Çok zor bir insanın bir anda başına beklemediği bir olay gelmesi , Allah yardımcınız olsun amca ,sabırlı olun inşallah  Rabbim yardım edecektir. Bunu söylemesi kolay ama uygulaması zor değil mi ?

Zerda amcayla konuşmak  onun acısını az da olsa paylaşmak istiyordu . Yaşlı adam Zerda'ya baktı sonra tekrar yanan evine .

-          Evet  zor kızım. Ben bu evi ne zorluklarla çalışarak hepsini tırnaklarımla kazıyarak "yapmıştım .İçindeki eşyalar eski ,ev bakımsız olabilir ama bu evin içinde evle birlikte benim hayallerim ,umutlarım güzel ve acı hatıralarım da yandı .

-          Hayatımda kazandığım her şeyi kaybetmiş olabilirim .bunlara üzülüyorum ama bu evle birlikte eşimi ,hayat arkadaşımı, kaybettim  en çok da buna üzülüyorum .

Zerda:

-Eşinize de çok üzüldüm .Bir de kızınız vardı sanırım .

-Evet önceleri bizim çocuğumuz olmadı .Çok sonraları hediye etti bize Rabbim onu ama şimdi de onu buldum, eşimi kaybettim .

Zerda:

-İmtihan  biliyorsunuz bu yaşadıklarınız.

-Haklısın kızım imtihan . Sabır gerek , inanç gerek  , inanıyorum çok şükür .

Zerda :

-Yaşadıklarınız çok zor ben de şahit oldum yaşadıklarınıza ve kötü oldum.Bir de beraberce düşünelim efendimizin yaşadığı imtihanları .Bizim başımıza acaba ne kadarı geldi de sabırsızlık gösterelim  isyan edelim .Efendimiz daha doğmadan yetim kalmış .çocukluğunu yaşayamadan Annesini kaybetmiş kendi çocuklarının acısını yaşamış ,türlü türlü sıkıntılarla imtihan olmuş ,aç kalmış ,savaşlar görmüş o da eşini kaybetmiş .Bir peygamber olarak o böyle imtihanlara tabi olmuş  bizlerde imtihan olacağız amca .Onların hayatları bize ders olmuş  bizler de inşallah sabreden ve şükredenlerden oluruz .

-İnşallah kızım.

Zerda konuştukça amca rahatlıyor ve Zerda'yı pürdikkat dinliyordu.Zerda saatin geç olduğunu ve annesinin beklediğini ,kendinden akşam yemeği için bir şeyler alması için bakkala gönderdiği aklına geldi.Aklına gelen iki ayeti de söyleyip  ,izin isteyerek oradan ayrıldı :

-"Allah sabredenleri sever "Ali İmran suresi 146

-"Allah sabredenlerle beraberdir "Bakara suresi 153