Biz öyle çocuklardık ki.
Yeşil parkamızı üstümüze
taktığımızda
Nice ağaçları kıskandırdık
Rüzgarla oynaşır
Karanlıktan ışık yontar
Gecelerden yıldız çalardık
Biz öyle çoçuklardık ki
Şiirler söylerdik Nazımdan
Hepimiz bir ağızdan
Şarkılar dinlerdik
Ahmet Kayadan
Filmler izlerdik
Yılmazdan
Memleket hasretiyle yana yana
Kimimiz sürgünde kimimiz
mapusta
Biz öyle çocuklardık ki
Azgın dalgalara deniz olduk
Ya darağacında
Ya sokak ortasında
Kalleşçe vurulduk
Ne ağladık
Ne sustuk
Biz öyle çocuklardık ki
Sözümüz uçtu direnişimiz kaldı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölü Şiirler Denizi
Thơ caŞiir insanın ruhunu dinlendiren kederlerinde bir kaç dakika bile olsa onlara başka dünyalara başka kıyılara götüren bazen yaralarınıza sürülen ilk tentürdiyot gibi acınızı hisetren bazen de bir arkadaş gibi kimselere söyleyemediğiniz şeyleri söyledi...
