Gözlerimde akıtamadigim onca gözyasim varki kalbimi cok acitıyo
Ama bu hiç birseyi degistirmezki yani gözlerimden yaş gelmemesi neyi değistirebilirki
Çünki benim kalbim ağliyo yağmur damalcıkları gibi sırılsıklam asık olan kalbim şimdi içimin acısınından dolayı sırılsıklam olmuş ağlıyorda ağlıyor
Öyle sesizim kimsesizim ki konuşamıyorum suspus kalmışım eğer bir kelime dahi etsem kendimi kaybedip ağlicam ama yapamam ağlayamam söz verdim kendime ağlamiyacam ne kadar kalbimi acıktsada ağlamıyacam
Kurban olduğum Allahım bana sabır veriyor ayakta tutuyor
Tek sığınağım tek yaşamama yardımci olan içimi rahatlatan defterlere sığınıyorum içimdeki duygula
rımı deftere doküp içimi oyle aydınlatıyorum cunki karanligin icinde yalniz caresiz ve o kadarda boguluyorum icimi aydinlatmm lazm ki bogulup olmiyeyim benim yasamm lazm dimdik ayakta durmm lazm karartigim gokyuzumu aydinlayip yeni hayaler kurabilecekmiyim artik olabilirmi ki acaba??....
