New me(on hold)

Κεφ.8

"Και που είναι οι γονείς σου;"τον ρώτησα παρα τις προσπάθειες που έκανα μέσα μου να μην το πω

*Περίεργη αλερτ*

Απο την ώρα που είχα έρθει σπίτι του για το μάθημα μέχρι και τώρα στο σπιτι ήταν μονο αυτός και εγω.Κανενας γονιος ή κατι τετοιο

Το πρόσωπο του σκοτείνιασε στο άκουσμα της πρότασης μου και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του σκληριναν

Τα γαλάζια του μάτια σκουριναν σε μπλε σκούρο

Έσφιξε τις γροθιές του.Δεν μπορω να εξηγήσω αυτη την αντίδραση

"Γατούλα μην ρωτάς πράγματα για το παρελθόν μου"γρυλησε απότομα και τρόμαξα λίγο γιατι μαζευτηκα στην θέση μου στο κρεβάτι του

Μα που κολλάει το παρελθόν του του έκανα μια απλούστατη ερώτηση.

Αμα το λέω εγω ότι είναι διπολικος...

Για λίγη ώρα κάτσαμε χωρίς να λέμε τίποτα και πραγματικά μου τι δίνει αυτο.

Θα μπορούσε να μου πει ειναι στην δουλειά ή οπου αλλού στο καλό είναι οι γονείς του και να μην νευριάζει με το παραμικρό!

"Αντε αφού τελειώσαμε το πρώτο μάθημα δεν μου αδειάζεις την γωνία"είπε χωρίς ίχνος συναισθήματος στην πρόταση του

Με διώχνει;;

"Μάλιστα"ψέλλισα και έφυγα από το δωμάτιο του χωρίς να του πω ουτε ευχαριστώ κατι που ποτέ δεν κάνω γιατι ειμαι ευγενική αλλα όχι και να με διώχνεις φίλος..

Κατευθύνθηκα στο σαλόνι για να πάρω το μπουφάν μου που είχα αφήσει αλλα ενα μισοανοιγμενο συρτάρι μου τράβηξε το ενδιαφέρον

Πλησίασα στο συρτάρι και το άνοιξα προσπαθώντας να το κάνω να μην ακουστεί

Μέσα είχε κλειδιά και κατι παλιές φωτογραφίες ξέρετε αυτες τις φθαρμένες

Αλλα εμένα μου έκανε εντύπωση μια που υπήρχε ενας άντρας και μια γυναίκα αγκαλιά με ενα μωρό

Λογικά αυτο ηταν από βάπτιση

Αλλα το παράξενο ήταν ότι οι δυο γονείς ήταν μουτζουρομενοι με κόκκινο έντονο μαρκαδόρο χαραγμένο στα πρόσωπα τους σχηματίζοντας ενα "Χ"

Απο αυτο που μπορούσα να διακρίνω η μητέρα ήταν ολοιδια με τον Αντρέα

ΛΕΣ?

Ειναι οι γονείς του αυτοί;

"Ακόμα εδώ είσαι;"η βαρια του φωνη που ακούστηκε απο το δωμάτιο με έκανε να τιναχτω