"Να κάνουμε ενα διάλλειμα;"παραπονέθηκε η Κωνσταντίνα
"Ας κάνουμε"συμφώνησα και έκατσα καλύτερα στην καρέκλα
Εχουμε έρθει στο σπιτι της Κωνσταντίνας και κάνουμε μια ωρα την εργασία
Βασικά την μισή ώρα χαζολογουσαμε και τρώγαμε πιτσα αλλα τι να πεις
Πρώτη φορά νιώθω και εγω φυσιολογικη στην ηλικια μου
"Ακούσατε τα νεα της ημέρας;"ειπε ενθουσιασμένη η Μαρια και κουνησε τα χερια της πέρα δώθε
"Ποια νέα;"ρώτησα σαν καλη περίεργη που είμαι
"Ααααα δεν τα ξέρεις;"ρώτησε έκπληκτη η Κωνσταντίνα
"Οχι;"ακούστηκε περισσοτερο σαν ερώτηση
"Η Λιζ τα έφτιαξε με τον Αντρέα"ειπε λυπημένα η Μαρία
Αμέσως η διάθεση που είχα έφυγε
"Αα"ηταν το μονο που μπόρεσα να πω
Η αλήθεια ειναι οτι δεν ξερω γιατι αντιδραω έτσι και μου την δίνει αυτό
"Ααα καλα εσυ αυτο έλεγες;"ρώτησε η Κωνσταντίνα την Μαρία
"Γιατι παντρεύονται;"ρώτησε και γέλασα
Ελπιζω οχι
"Οχι χαζουλα,θα το κανουνε απλα και η Λιζ το διέδωσε παντού"ειπε η Κωνσταντίνα και χαχανισε
Ααα απλα πράγματα δηλαδή...
Και τοτε μου ηρθε στο μυαλό η συζήτηση της Λιζ εχθές
Ευτυχως μονο θα το κάνουν ανακουφιστηκα...
ΑΑΑ δεν καταλαβαίνω γιατι το παθαίνω αυτο..Ο Αντρέας πάντα το έκανε με ολο τον γυναικείο πληθυσμό του σχολειου γιατι να με πειράξει εμένα στο κατω κάτω τι του ειμαι;
"Γη καλεί Ελπίδα"κουνούσε η Μαρία το χέρι της στο πρόσωπο μου
"Ωχχ συγγνώμη αφαιρέθηκα"το κάλυψα
"Και η Ντεσυ έκανε τατουάζ μια αγελάδα στο χέρι"άρχισαν να συζητούν άσχετα πράγματα που δεν έδινα σημασία
Σε λίγες ώρες θα κάνουνε αυτη την αηδιαστική πράξη.Ουτε να το σκέφτομαι δεν μπορώ
Πωω γιατι τον σκέφτομαι τελος πάντων;
[...]
Επιτέλους μετα απο αλλη μια κουραστική μερα έπεσα στο κρεβατάκι μου και σκεπάστηκα με 100 πετσέτεςΆνοιξα το κινητό και άρχισα να χαζεύω διάφορες βλακείες
Το άφησα μετα απο λιγο δίπλα μου για αποκοιμηθώ αλλά δεν τα πάω καλα με την τυχη
YOU ARE READING
New me(on hold)
Teen Fiction"Χρειάζομαι την βοήθεια σου"Είπα ενω προσπαθούσα να το παίξω άνετη "Για πιο πράγμα;"είπε στην αρχή με περιέργεια αλλα μετα με κοίταξε πονηρά. "Θέλω να σταματήσω να είμαι στο περιθώριο και να με κοροϊδεύουν όλοι"ψέλλισα χωρίς να ξέρω τι στο καλό λέω...