KARANLIK GEÇMİŞ

Okulun ilk günü

Karşımdaki arabaya bakakaldım.Babam,
-Ceylin iyimisin?Bak eğer kendini iyi hissetmiyorsan bugün okula gitmeye bilirsin.
-Hayır baba.Ben gayet iyiyim.
-Peki Ceylin.İyi dersler.
-Teşekkürler baba.
Babam gider gitmez az önceki odak noktam olan siyah arabaya tekrar baktım ve okula doğru yürümeye başladım.Herkesin bana doğru dönüp bakması sinirlerimi bozmuştu.Bu yüzden adımlarımı hızlandırarak okul kapısından içeri girdim.Okul kapısından içeri girer girmez birine çarptım.Bu benim için önemsizdi çünkü hep başıma gelen olaylardan sadece birtanesiydi.Bu sefer ki şanssız kişiye bakmak için kafamı kaldırdım ve karşımdaki kişiyi görünce dilim tutuldu.Bu Ayazdı.
-Aya..Ayaz ben gerçekten çok özür dilerim.Be..Ben çok üzgünüm.
-Peki.Demek bu okulda okuyorsun.O zaman senden çekeceğim var.
-Ne?Ayaz beni dinler misin?Ben gerçekten özür dilerim.
-Biraz daha özür dilersen ya ağzını bantlarım ya da seni nefessiz bırakıncaya kadar öperim ki seçenekleri gözden geçirdiğimde en mantıklı olan seçenek ikinci gibi geldi.
-N..ne?Buna nasıl cüret edersin?Sen benimle bu şekilde konuşamazsın.
-Ah!evet kabul etmeliyim ki bu senin için çok ağır konuşmaydı.Özür dilerim.Eğer müsaade esersen seninle ilk kez karşılaşıyormuş gibi yapalım.
-Peki o zaman.Ben Ceylin Özay.Ya sen kimsin?diyerek gülümsedim.
-Bende Ayaz Yenilmez.Memnun oldum.
-Bende memnun oldum,deyip yanından geçecektim ki sert bir el kolumdan tuttu.Bu Ayazdı.
-Biraz yürüyelim mi?dedi Ayaz.
-Olur.dedim ve yürümeye başladık .Ayaz bana okul hakkındaki herşeyi anlattırken ayağım kaydı ve burkuldu.Tam düşecekken sert bir el beni kendine doğru çekti.Ayaz ile burun burunaydık.Ayazın kokusu beni benden alıyorken ayağım acısını bile unutmuştum.Ayaz aniden beni bıraktı.İçimden biraz daha böyle kalamaz mıydık?diye geçirirken Ayaz düşüncelerimi okumuş gibi
-Biraz daha öyle kalsaydık benim muhteşem kokuma dayanamadığından düşüp bayılabilirdin,dedi.UKALA.Ayağımın acısını yeni yeni hissediyordum.Bu acı dayanılmazdı.
-Ayaz ayağım çok fena,dedim.Keşke demeseymişim.Ayaz beni kucağına almış bir yere götürüyordu.
-Ayaz nereye gidiyoruz?
Cevap yok.
-Ayaz bana cevap ver.
-Sen bu haldeyken nereye gitmemizi bekliyorsun?dedi ve beni arabasının ön
koltuğuna bıraktı.Kesin beni hastahaneye götürüyordu.
...
Ayaz ani fren yaparak hastahanenin önünde durdu ve arabadan indi.Beni almak için ön kapıya doğru geliyordu ki kapıyı açıp arabadan indim.Tam yürümeye çalışıyordum ki
-Bu halde yürüyeceğini sanıyorsan yanılıyorsun.
-Hadi ama Ayaz.Sadece ayağım burkuldu o kadar.Kırık falan değil.
-Sana konuş diyen olmadı.Hem kırık olmadığını nereden biliyorsun,deyip beni kucağına aldı ve hastahane kapısına doğru yürüdü.