Senpai | 윤민

•8•

Ο Jimin μπήκε μέσα στο δωμάτιο οσο Yoongi έγραφε. Πετάχτηκε με το τετράδιο στα χέρια του και το έβαλε γρήγορα κάτω από το μαξιλάρι του χωρίς να προλάβει να τελειώσει. Ο Jimin γέλασε γνωρίζοντας τι έκανε συγκεκριμένα με το χαλασμένο τετράδιο που κρατούσε. "Πεινας;"

"Όχι."

Ο Jimin τον πλησίασε και του άφησε ένα μπολ σούπα στο κομοδίνο. "Φάε." Του είπε και του χάιδεψε τα μαλλιά.

"Δεν πεινάω."

"Σε παρακαλώ μωρό μου!" Ζήτησε ο Jimin κοιτώντας τον με γλυκά μάτια.

"Μωρό μου;" τα μάγουλα του Yoongi κοκκινισαν.

"Ήλπιζα πως αυτό θα έπιανε."

"Μπράβο, τα κατάφερες."

"Ναι!" Του εδωσε το μπολ ο Jimin.

"Βλάκα." Ψιθύρισε ο Yoongi και ο Jimin ξάπλωσε δίπλα του.

"Με αγαπάς." Τον πείραξε ο Jimin και τον πήρε αγκαλιά.

"Μπορεί." Ο Yoongi πήρε μια μικρή δάγκωνια και έβαλε το μπολ κάτω.

"Αυτό ήταν;"

"Δεν είπες πόσο!"

"Όλο! Θα σε γιατρέψει!"

"Καλά. Θα το φάω... Εάν..."

"Εαν;"

"Εάν πάρεις τα βιβλία του σχολείου και διαβάσεις μαζί μου."

"Σύμφωνοι." Σηκώθηκε ο Jimin και του έδωσε την σούπα. "Σε 20 λεπτά θα γυρίσω. Μην κάνεις τίποτα χαζό."

"Πότε έκανα εγώ χαζα πράγματα;"

Τον κοίταξε ο Jimin πριν φυγει. "Περίμενε!" Φώναξε ο Yoongi.

Ο Jimin γύρισε γρήγορα. "Δεν έχει φιλι;"

"Είσαι απίστευτος, Min Yoongi!" O Jimin τον πλησίασε και τον φίλησε στο μάγουλο. Ο Yoongi τον έπιασε από το κολάρο και τον φίλησε στα χείλη. "Ει! Θα με κάνεις να αρρωστήσω και εγώ!"

"Τότε θα σε φροντίσω εγώ."

Ο Jimin γρήγορα γύρισε και έφυγε. Έβαλε τα παπούτσια του και περίμενε μερικά λεπτά μέχρι να ακούσει το κουτάλι να χτυπά. Όταν το άκουσε, έφυγε και κατευθύνθηκε στο σπίτι του.

Περπατούσε στον δρόμο και πατούσε μερικά φύλλα. Μπήκε στο σπίτι του χωρίς να το καταλάβει κάποιος. Πήρε την τσάντα του και έφυγε. Δεν είχε πει στους γονείς του που είναι και αν τον έπιαναν θα τον σκότωναν.

Ο Jimin αναστέναξε και έβαλε την τσάντα του στην πλάτη. Γυρνούσε πίσω στον Yoongi.

"Park Jimin!" Μια γνωστή φωνή ακούστηκε. Μια ανατριχίλα πέρασε από την πλάτη του όταν είδε το αγόρι. Ένα παράξενο χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπο του.

"J-Jungkook, δεν έχω χρόνο να-"

"Δεν έχεις χρόνο για εμενα;" γέλασε o Jungkook. "Υποθέτω πως θα πρέπει να αποκτήσεις χρόνο." Πλησίασε τον Jimin αργά.

"Πρέπει να γυρίσω ... σπίτι."

"Θα είναι εκεί και μετά." Το χέρι του Jungkook έφτασε στην μέση του Jimin και τον έφερε πιο κοντά του.

"Jungkook! Σταμάτα!" Τον έσπρωξε o Jimin. Όταν κοίταξε την έκφραση του προσώπου του Jungkook, ήξερε πως την είχε πατήσει.

Ο Jungkook έπιασε τον καρπό του και τον τράβηξε μέσα ξανά. "Μην φεύγεις από εμένα, Park Jimin." Έβαλε τα δάχτυλα στο κορμί του Jimin έχοντας το κεφάλι του κοντά στο δικό του. Ο Jimin έφυγε και ξεκίνησε να τρέχει άλλα ο Jungkook του έπιασε την τσάντα. Ο Jimin την άφησε και άρχισε να τρέχει στους δρόμους. Στον Jungkook δεν τον πείραζε να τον κυνηγήσει αλλά απλώς κοιτούσε καθώς προχωρούσε.

Ο Jimin λαχανιασε καθώς έφτασε στο σπίτι του Yoongi. Έκατσε στην μπροστά πόρτα ώστε να αναπνεύσει καλύτερα. Η τσάντα του Jimin δεν υπήρχε και δάκρυα άρχισαν να εμφανίζονται. Τι θα έλεγε στον Yoongi; Πήρε μια βαθιά ανάσα, σκούπισε τα δάκρυα του και μπήκε μέσα. Άνοιξε την πόρτα και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Yoongi.

"Γιατί κλαις;" είπε γρήγορα ο Yoongi.

"Γιατί δεν είσαι στο κρεβατι;" ο Jimin εξέταζε τον Yoongi. Είχε μια κουβέρτα πάνω του και τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα. Τα μάτια του ήταν κλειστά από την κούραση αλλά και γεματα ανησυχία.

"Έχουν περάσει τα 20 λεπτά και ανησύχησα. Πες μου γιατί κλαις." Πήρε το χέρι του Jimin και τον έβαλε στο σπίτι και έκατσε στον καναπέ.

"Κάποιος μου πήρε την τσάντα." Ο Jimin δεν ήθελε να του πει τα υπόλοιπα.

"Και τι αλλο;" είπε βγάζοντας την κουβέρτα και την τύλιξε γύρω από τον Jimin.

"Τιποτα. Προσπάθησα να τις πάρω άλλα μου τις πήρε."

"Αποφεύγεις τα ματια μου Jimin. Τι εγινε;"

"Σου είπα."

"Όχι ολα."

Ο Jimin ήταν ήσυχος και δεν κοιτούσε τον Yoongi. "Προσπάθησε να έρθει πιο κοντά σε εμένα. Έβαζε τα χέρια του πάνω μου."

"Ποιος το έκανε!"

"Τι πειραζει;"

"Θέλω να μιλήσω λίγο μαζί του."

"Όχι."

"Γιατί οχι;"

"Θα το κάνεις χειρότερα."

"Jimin." Είπε με μια απαλή φωνή. "Μωρό μου."

"Είναι ο Jeon Jungkook." Είπε. Τύλιξε την κουβέρτα πιο σφιχτά. Ξάπλωσε στον Yoongi και σκούπισε τα δάκρυα του.

"Μην ανησυχείς." Είπε με την πιο χαλαρωτική φωνή του. " Θα τον φροντίσω."