Senpai | 윤민

•9•

Ο Yoongi δεν πρόσεχε σήμερα. Ούτε καν ο Jimin δεν πέρασε από το μυαλό του. Σκεφτόταν πως να τιμωρήσει τον Jungkook. Ήθελε να ήταν σίγουρος πως δεν θα ξανακοιτουσε στην αγάπη του.

Η ημέρα πέρασε πολύ αργά. Η ώρα του φαγητού επιτέλους έφτασε. Όταν χτύπησε το κουδούνι, ο Jimin πήγε δίπλα στον Yoongi  χαρούμενος. "Είσαι ενταξει αγάπη μου;"

Ο Yoongi του έδωσε το ψεύτικο γέλιο του. "Υπεροχα. Τι είναι αυτό το αγάπη μου;"

Ο Jimin σήκωσε τους ώμους του. "Απλώς ήθελα να σου βρω ένα γλυκό όνομα για να σε φωνάζω. Αλλά δεν είμαι και πολύ καλος."

"Είσαι υπέροχος."

Ο Jimin γέλασε και τον φίλησε στο μάγουλο. "Πρέπει να βρω και ένα καλό παρατσούκλι για εσένα."

Ο Yoongi έσκυψε λίγο και χαμογέλασε. "Μπορεις να με φωναζεις daddy." αστειευτηκε. Ο Jimin κοκκινησε και χτύπησε το χέρι του. "Περιεργε."

"Να, ειδες; Βρήκα."

"Θες να με φωνάζεις περιεργο;"

"Οτιδήποτε σε κάνει χαρούμενο αγάπη."

Ο Jimin πήρε το χέρι του Yoongi και το κοίταξε. "Έτοιμος για φαγητό."

"Θα ήθελα να φάω μαζί σου αλλά πρέπει να κάνω κάτι."

"Σαν τι;"

"Πρέπει να πάρω τις σημειώσεις από τα μαθήματα όταν ήμουν άρρωστος. Συγγνώμη. Θα σου το ανταποδώσω."

"Εντάξει." Ο Yoongi του έδωσε ένα χαμόγελο. Χαιρετηθηκαν και χωρίστηκαν για την ώρα του φαγητού.

Ο Jimin πήγε στην καφετέρια, όπου δεν το έκανε, και προσπάθησε να βρει τους φίλους του.

Ο Yoongi, ωστόσο, προσπαθούσε να βρει τον Jungkook. Προχωρούσε στις διαδρόμους όταν άκουσε την κλειδαριά από ένα ντουλαπάκι. Γύρισε και είδε ένα καστανομαλλικο αγόρι να βάζει τα πράγματα του στο ντουλαπάκι. Τον πλησίασε. "Jungkook." Είπε με μια τρομακτική φωνή.

"Σε ξερω;"

"Όχι, αλλά σε ξέρω εγώ."

"Ενταξει;" ο Jungkook γύρισε πάλι στο ντουλάπι του και το έκλεισε.

"Άκουσα πως σου αρέσει να βάζεις τα χέρια σου στα αγόρια άλλων αγοριών."

"Ποιος σου το είπε αυτο;"

"Ο Jimin." Είπε και έγυρε προς τον Jungkook.

Το καστανό αγόρι του έδωσε ένα χαμόγελο. "Γαμωτο, αυτό το τέλειο κομμάτι είναι δικό σου;"

Ο Yoongi έπιασε τον Jungkook από το γιακά και τον κολλησε στο ντουλάπι.

"Καλύτερα να τον προσέχεις." Είπε ο Jungkook ήρεμος. Έβαλε τα χέρια του στις τσέπες λες και δεν έχει γίνει κάτι. "Όλοι στο σχολείο τον θέλουν. Αν δεν τα πάτε καλά μεταξύ σας, πες του να με καλεσει-"

Ο Jungkook σταμάτησε να μιλά διότι ο Yoongi τον χτύπησε στην κοιλιά. Ο Yoongi τον κόλλησε πιο πολύ στο ντουλάπι. "Πήγαινε δίπλα του και θα ευχόσουν να μην είχες γεννηθεί."

"Δεν το υπόσχομαι." Του γέλασε ο Jungkook.

Ο Yoongi του έδωσε μια μπουνιά στο σαγόνι. Μετά στο στομάχι. Ο Jungkook δεν έκανε τίποτα. Εβηξε και προσπάθησε να κρατηθεί. Ο Yoongi είχε δυνατές γροθιές. Τον έριξε κάτω και άρχισε να τον κλωτσάει. Μήπως ήταν υπερβολικός; Αυτή η σκέψη ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό του. Σκεφτόταν να κάνει μόνο το αγόρι του ευτυχισμένο. Τίποτα άλλο δεν τον ένοιαζε. Άρχισε να φεύγει από το αγόρι βάζοντας τα χέρια του στην τσέπη του μπουφάν αν και δεν επιτρεπόταν να το φοράει. Έπρεπε να φοράει την σχολική στολή άλλα κανένας καθηγητής δεν το φώναξε ακόμη.

Το κουδούνι του φαγητού χτύπησε και παιδιά γέμιζαν τους διαδρόμους. "Σκατα, Jungkook!" Άκουσε μια φωνή πίσω του. Ένα αγόρι βοηθούσε τον Jungkook." Jin, είμαι ενταξει."

"Ποιος σου το εκανε;"

"Κανένας." Είπε ο Jungkook και έφτιαξε την στολή του.

Ο Yoongi δεν τον ένοιαξε και πήγε στην τάξη του. Ο Jimin πήγε δίπλα του με το που πάτησε το πόδι του στην τάξη.

"Γεια σου γλυκούλη." Τύλιξε τα χέρια τη γύρω από τον λαιμό του και πίεσε το μετώπου του με του Yoongi. "Συγγνώμη, ακόμη προσπαθώ να βρω ψευδώνυμα."

"Μην ανησυχείς γλυκό muffin."

"ΘΑ ΚΆΝΩ ΕΜΕΤΌ!" Άκουσε τον Taehyung από την άλλη άκρη της αίθουσας. Ο Jimin γύρισε το κεφάλι του και έβγαλε την γλώσσα έξω. "Ζηλευεις;"

"Είσαι 5 χρονών;" τον πείραξε ο Taehyung. "Δεν ζηλεύω άλλα εσύ είσαι jamless."

"Ωχ, πάλι αυτο;" είπε ο Hoseok.

"Jimin." Είπε ο Namjoon. "You got no jams."

"Σταμάτα με αυτά τα jams. Έχω είπαμε." Είπε ο Jimin και πήρε το χέρι του Yoongi καθώς πήγαν στις θέσεις τους. "Πήρες τις σημειώσεις;" ρώτησε τον Yoongi.

"Ναι." Ένιωσε τον λαιμό του να καιγετε. Δεν του άρεσε να λέει ψέματα στον Jimin. Έλεγε συχνά ψέματα χωρίς δισταγμό άλλα κοιτούσε τα μάτια του Jimin καθώς έλεγε ψέματα και ένιωθε βλάκας.

"Ωραία. Χρειάζεσε βοήθεια;"

"Αν πω ναι, θα έρθεις απόψε σπίτι μου;"

"Φυσικά." Ο Jimin γέλασε. "Αλλά θα δουλέψουμε αυτή τη φορά."

"Ει, τι εγινε την προηγούμενη φορά;" ρώτησε ο Namjoon.

"Μην ρωτας αν δεν θέλεις να ξέρεις." Ο Hoseok κάλυψε τα αυτιά του και φώναξε καθώς ο Taehyung γελούσε.

"Τίποτα σαν αυτο." Αναστέναξε ο Yoongi. "Δυστυχώς."

"Min Yoongi!" Είπε ο Jimin. Ο Yoongi κοίταξε στο κόκκινο πρόσωπο του αγοριού. "Απλώς αστειεύομαι." Τον αγκάλιασε.

Η υπόλοιπη μέρα πέρασε ήσυχα. Ο Yoongi ξέχασε εντελώς τον Jungkook. Αυτό έγινε μέχρι να τον δει να περνάει μπροστά του. Ο Yoongi τύλιξε το χέρι του στην μέση του Jimin καθώς προχωρούσαν στους διαδρόμους.

"Πάμε στο σπίτι μου." Χαμογέλασε ο Yoongi και ο Jimin συμφώνησε.