Depresyon Günlüğüm

Mektup

"Sevgili abi" diye başlamam gerekiyordu sanırım ama aramızda sevgi kaldı mı ki? Artık tüm sevginin sahibi olan yeni bi ailen var. Saçmalama tabiki kıskanmıyorum sen yeter ki mutlu ol abicim ama keşke beraber mutlu olabilseydik. Keşke  hiç büyümeseydik. Son zamanlarda ikinci ismimi kullanmak istemiyorum neden biliyor musun?  Sen koydun o ismi bana. Adı Şeyda olsun dedin sonra da bırakıp gittin beni. Ben senin sesinden duymak istedim ismimi. Beni yılda bir kere zaten arıyordun ben beni daha çok ara diye telefon aldigim zaman ilk önce seni aradım. Bak abi bu benim numaram istediğin kadar konuşuruz dedim. Bekledim,bekledim belki ararsın diye.  Gelirsin diye de çok bekledim zamanında ama artık umudumu kestim be abi. Hiç unutmam ben ikinci sınıfa giderken çantam çok ağır taşımıyim diye bana tekerlekli hemde barbieli çanta almıştın. Senin düğününde elbiseme ayakkabı almadık diye ağlamıştım. Sende kıyamayıp hemen çarşıya götürmüştün beni beraber almıştık ayakkabımı. Şimdi neden kıydın bana? Nasıl kıydın ? Ben sana naptım,nasıl unutabildin beni? Emin ol ben seni hiç unutmadım. Çarpık dişlerini,gülüşünü, saçının kenarındaki kıvrımı,sesini ama nasıl sarıldığını unutmaya başladım.yine gel olur mu?  Sarıl bana, sarıl ki unutmiyim. Sarılıp sohbet edelim seninle gerçi konuşcak pek bişeyimiz yok ama olsun sen sarılsan yeter bana. Umarım yine gelirsin abicim her zaman seviyorum seni ve asla unutmam merak etme.