Depresyon Günlüğüm

Yetememek

Hiç birinden onun size verdiği değer yüzünden uzaklasabildiniz mi? Ben uzaklaştım. Onun bana verdiği değere karşılık veremem,ona yetemem,üzerim diye uzaklaştım. Çünkü bende yaşadım aynısını. Her şeyden çok değer verdiğim ne varsa kim varsa beni bıraktı, benden vazgeçti ve ben her gece kafamı yastığa koyunca ağladım. Onun yüzünden.  Ona verdiğim değere lanet ettim. Değer verdiğim en yakınlarım bile gitti.  Anneannem,büyük abim ardından küçük abim,arkadaşlarım, kuzenlerim. Ya en sona küçük abim kalmıştı o da beni evinde istemedi. O beni evinde istemedi ya. Daha neyimi kaybedebilirim ki? Büyük abim gittikten sonra küçük abim herseyim olmuştu, ona taparcasina seviyordum onu ve o beni evinde istemedi. Bu kadar mi kötü biriyim ben? İşte bu yüzden cesaret edemedim bana çok değer veren birini hayatıma sokmaya. Korktum çünkü yetemezdim ona hiç bir zaman. Çok isterim tabiki de beni merak eden,hasta olduğumda nasıl oldun diye soran,ben mutsuz olduğumda beni güldürmek için ugrasan,dertlerimi payladabildigim,onunla ağlarken güldügum,beni seven birini çok isterdim. Kim istemezdiki zaten. Ama cesaretim yok. Yeniden sevmeye gücüm yok. Onun sevgisini karşılayacak sevgim yokken nasıl onu hayatıma alırım?  Bu ona haksızlık olmaz mı?  Kocaman bi haksızlık olur. Benden bir şeyler bekleyip bin kez uzulmesindense beni unutup bir kez üzülmesi çok daha iyi.