Bölüm-5

68 34 10
                                    

Ruh halim günden güne düzelmeye devam ediyordu. Şiir kulübüne o günden sonra bi kez daha gitmistim. Ama bu sefer Tolga hoca olmadan yalnız başima.

Saat akşamın 8 iydi ve hava kararmıştı. Ben ise oturma odamda oturmuş film seçmeye çalışıyordum. Sadece bana mi oluyo bilmem ama bazen film seçemeyip film izlemekten vazgeciyorum. Bu da yine o zamanlarimdan biri olucak sanarken internette bir filme rastladım adı"One Day"Bu filmi daha önce izlemek istemistim ama ask filmleri benim tarzim olmadığı icin hep sonra izlerimle geçiştirmistim. Bence simdi izlemek icin güzel bir fırsattı. Filmi açtım ve izlemeye başladim.
.

Film bitmişti ve ben salya sümük ağlıyordum. Sanırim bu film bana iyi gelmemisti.Hava almaya ihtiyacim vardi. Odama gidip üzerimi degistirdim ve evden çıkıp sahile doğru yürümeye basladim kayaliklarin ucuna gittim ve oturdum.

Burasi onun atladığı yere cok yakındı. Gözyaşlarım istemsizce akıyordu. Birden seslice bağirmaya başladim.
-Nerdesin hee nerde!Beni bıraktın bak ben ne haldeyim Burak.Gittigin yerde umarım mutlusundur. Ben mutlu olmaya çalışıyorum çünkü. Sevdiginin açtigi yara kapanmaz derler doğru mu sence?

Aniden arkamda konuşan biri belirdi.
-Zaman her şeye ilaç gibi  gelir. Kapanmaz denen yaralar bile zamanla kapanır hatta yeni yaralara yer açar.
Bu Tolga hocaydı. Burada ne işi vardı.
-Siz.. sizin burda. cümlemi bitiremedim çünkü Tolga hoca karşimda ağlamaya başlamıştı.

   Oldukca şaşırmıştım çünkü dışarıdan cok güçlü ve umursamaz duran bu adamın duygusal tarafina ilk defa şahitlik ediyordum. Hızlıca yürüdü ve tam karşımda durdu. Aniden kollarinı bana dolamasıyla oldugum yere mühürlendim. Kaskatı kesilmistim. Şu an ikimizde duygusal bir patlama yaşıyorduk sanırım.
Öylece ne kadar durduk bilmiyorum ama nedensiz yere bu sarılıs bana iyi gelmişti.

Tolga hoca kollarını cektiginde ifadesizligini koruyan yüz ifadesi ile bana baktı.
-Kusura bakma ben oyle birden sarıldim ama.
-Önemli degil. Sanırim bugun siz de benim gibi iyi gününuzde değilsiniz.
Bir şey demedi sadece gitti ve taşlara oturup denizi seyretmeye başladı. Gözlerinde hüzün vardı.
-Anlatmak isterseniz dinlerim.
Derin bir iç çekti ve konuşmaya başladı.
-Bir şartla sen de anlatacaksın.
-Peki o zaman önce siz.
-Bundan 1 sene önce aşka inancımı yitirdim ben. Sevdigim kadından yediğim büyük darbe ile. Öyle çok koydu ki yaptıkları tarifsiz ya. Nası desem böyle icimde ona karşı hem nefret olustu. Hem de bir yanımda hâlâ ona karşı duyduğum sevgi yerini korudu.

-Ne yaptı ki size icinizde ona karşı nefret oluşturacak?
-Ona evlenme teklifi etmeyi dusunuyordum ben ya. Onunla yuva kurmak mutlu olmak. O napti biliyo musun Bahar? En yakin arkadasimla ya en yakin arkadasim... Onunla beni boynuzladı.
Beraber Amerika ya kaçtılar. Ne gibi hissettim biliyo musun. Kullanılıp atılmış bir peçete gibi.

Duyduklarım karşısında şaşkına dönmüştüm. Bu ne ağır bir acıydi böyle. Hangi insan bunu birine yapardı.

-Inanamiyorum gercekten. Bu cok zor olmalı.
-Zordu hem de çok zor. Ama artik daha iyiyim. Iyileştim. Yaralar kapanir mi dedin ya . Kapaniyomuş onu öğrendim.Neyse hep benden bahsedecek degiliz ya. Hadi sıra sende.
-Geçen sene onunla cok mutlu oldugum bir sevgilim vardi.

Gözlerimin onünde kendini bu denize attı. Ben engel olamadim ona. Ellerimin arasinda kayıp gitti sanki tutamadım. Engel olmayi o kadar çok isterdim ki.

.
Tolga hoca ile konuşmak bana cok iyi gelmişti. Kendisi de zamaninda acı çektiğinden birbirimizin halinden iyi anlamıştık.
Saat gece on ikiydi ve biz sahilde yürüyorduk. Tolga hoca saatin gec oldugunu söyleyip beni eve bırakmakta ısrar etmis ,ben de bari yürüyerek gidelim demistim ve uzlaşmıştık.

Evimin önüne geldigimizde
-Isterseniz içeri gelin uşümüşsunuzdur size kahve yapiyim.
-Yok teşekkur ederim sanırım gitsem iyi olacak.
-Peki siz bilirsiniz.
Tam apartmanin kapısinı açıp iceri girecekken yeniden konusmaya basladı

-Bahar sence imkansız aşk var mıdir?
-Ne desem bilemedim.Neden sordunuz?
-Sadece bu konuda başkasının da düşüncesini almak istiyorum diyelim.
-Bence yoktur. Çünku insan aşık olacagi kisiyi seçemez. Olacagi varsa olur. Kalbine zincir vuramaz. Aşkı imkansizlastiran engellerdir ve iki birbirini seven insan bu engelleri beraber her türlü aşar.
-Güzel konuşma.Ben de öyle düşünüyorum.Peki o zaman cevabımı aldığıma göre  sen evine gir daha fazla burda durup üşütme.
-Aynen içeri girsem iyi olacak. Iyi geceler
-Iyi geceler.
.

Kafamdaki birçok düşünce ile kendimi yatağıma bıraktım. Içimde hissettigim tamamıyla rahatlama duygusuydu. Yaşadıklarımı daha önce kimse ile paylaşmamistim ve Tolga  hoca ile konuşmanın bana iyi geldigini farkettim. Neden bunlari ona anlattığım konusunda bir fikrim olmasa da anlatmistim iste.
Yavaşca kapanan gözlerime engel olmadım ve uykunun huzurlu kollarına kendimi bıraktım.

Sen De GidersenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin