Kidnapped Or Protected (Voltooid)

Hoofdstuk 11 'Mam ?'

Ik stond met m'n open mond vol met broodje gezond in mijn kamer.

Mijn moeder stond in m'n kamer..

¨Lieverd... wil je je mond dicht doen ?¨ Vroeg ze ongemakkelijk.

¨Uhm.. ja..sorry¨ Ik kauwde op het broodje en slikte het door.

¨Mam ?¨ En ik rende naar haar toe en gaf haar een knuffel.

¨ Ik heb je zo gemist¨ Snotterde ze er uit..

Ik liet haar los tranen vonden de weg naar buiten bij ons alle twee.

Ik ging op m'n bed zitten m'n moeder kwam naast me zitten.

¨ Je wist hiervan toch ?¨ Mompelde ik

¨J..ja, schat¨ Stotterde ze als ze stottert voelt ze zich of ongemakkelijk of schuldig in dit geval beide denk ik.

¨Als dit niet voor je eigen veiligheid was had ik dit niet toegelaten¨

¨Wat heb je gezegd tegen de mensen die mij kwijt zijn ?¨

¨Dat je al een tijdje geleden een mailtje hebt gestuurd naar het ziekenhuis in Londen of je daar een tijdje kwam werken. En dat ze je hebben aanvaard.¨

Ik heb inderdaad een paar weken geleden een mailtje gestuurd naar het ziekenhuis in londen... maar ook al zouden ze me nu willen ik kom hier nooit weg..

¨ Oke¨ En een zucht verliet m'n mond.

¨Wat is er?¨ Ze trok een wenkbrauw op.

¨ Ik wil hier weg het is hier een gekkenhuis vol vam...¨

Shit.... mijn ogen werden groot m'n moeder is ook een vampier !

¨Vol vampieren.. ik weet het, schat..¨ vervolgde mijn moeder zacht.

¨Waarom heb je het mij niet vertelt !¨ En ik stond boos op.

¨Wat ?¨ Vroeg mijn moeder onschuldig.

¨Wat !? Dit allemaal dat jij een vampier bent en pap en dat pap ons heeft verlaten om ons te beschermen en dat de Black souls en de Bepalers mij willen voor mijn fucking zuivere ziel !!!¨ Riep ik uit ik nam een hap adem en zuchtte het weer uit. Mijn moeder zuchtte ook.

¨ Je vader en ik wouden dat jij een normaal leven mogelijk gingen leiden.. en wij wisten dat de Black souls jou willen, maar net voor wat en waarom. En wij wisten niet dat de Bepalers jou willen.¨ En ze zuchtte weer.

¨Een normaal leven !? Kom op mam ik verdien de waarheid !¨

¨Dat verdien jij ook...¨ Zuchtte ze.

¨Toch heb ik het gevoel dat jullie allemaal nog wat voor mij verschuilen !¨ en ik keek haar doordringend aan.

Er werd op de kamer geklopt. Het was Jayden die vieze vieze viesterd !!

¨Myra fijn dat je er bent¨ Zei hij formeel en zodra mam weg is gaat hij weer de viesterd spelen !

¨ Inderdaad, fijn om jou ook te zien, Jayden.¨ Zei mijn moeder.

¨ Ik ga¨ En ik wou de kamer uit lopen, maar Jayden hield mij tegen.

¨Laat me los!¨ Zei ik vijandelijk en moordend. Hij liet me niet los ik probeerde me los te trekken, maar hij liet me niet los.

¨Jayden.. Het is goed laat haar maar¨ Zei mijn moeder.

¨Dat bepaal ik zelf wel, Myra ik ben tenslotte haar beschermer¨

¨Wat !?¨ En mijn moeder stond in een flits voor hem.

¨Jij bent haar beschermer !?¨ En ze legde nadruk op 'jij'