7.Bölüm

286 10 1
                                    

Evet!!!Size 7.bölümü ben  yazıcam.
Nefes--
Oğlum yine yoktu.Vedat kesinlikle başka bir yere saklamış olmalıydı. Vedatın adamının yanına gittim. İçimdeki bütün güçle bağırdım. "OĞLUM NEREDE?" dedim kimse cevap vermedi.Tekrar bağırdım.Herkes niye susuyordu.Vedatın adamının yakasına yapıştım. "Necip abi nolur oğlumu bana ver"dedim.Cevap vermedi.Tahir adamın koluna sıktı.Daha sonra Tahir kükreyerek konuştu."Eğer yiğiti bize vermezsen buradan sağ çıkamazsın."dedi.Ve tahir bir tanede bacağına sıktı.Tahir adamın üstüne çıktı.Yüzüne vurmaya başladı.Eğer ayırmazsam adamı öldürecekti.Tahiri tuttum."Dur tahir dur"dedim.Gözlerine baktığımda Ateş gibiydi.Yavaş yavaş sakinleşti.Adama baktı ve soğuk bir ses ile "Son kez soruyorum.YİĞİT NEREDE LAN ŞEREFSİZ YİĞİT NEREDE?😡😡😤"
Yüzüme baktı.Kısık çıkan sesiyle "Şu oda'da "dedi.Gösterdi yere bir umutla gittim.Kapı kitliydi."Kapıyı aç " dedim. Şaşkın bir ifade ile yüzüme baktı ve "Ben bilmiyorum .Kapı kitli değildi."dedi.Tahir yanıma geldi.Bir tekme ile kapıyı açmıştı.İçeri girdik ama oğlum yoktu.İyice kontrol ettik ama cidden yok."Nereye gitmiş olabilir ki "Tahir dedi.O sırada açık olan camı fark ettik.Umarım düşündüm şey olmamıştır.Nefesimizi tutmuş dışarıya koşmuştuk.Orman'da oğlumu aramaya başladık.
❌❌❌❌❌❌
Yiğit--
Annem ile tahir abiyi çok özlüyordum. Deniz'den gelen kaplan ile mavi tüylü geyik asla yenilmezlerdi kötü adama biliyordum.Zaten onlar yenilmesin diye o evden kaçmıştım. Ama şuan çok korkuyordum.Karanlıktı,Orman'da yalnızdım ve annem ile tahir abimde yoktu.Aklıma tahir abimin dediği gelmişti.Ay a baktım. Ben daha küçük bir çocuktum.Ama emindim ki bende büyüyünce tahir abim gibi olucaktım.O sırada sesler duydum.Birisi benim ismimi sesleniyordu.Saklandım.Belkide kötü adamlardı.
❌❌❌❌❌❌
Tahir
"Yiğitttt,yiğitttt"bağırıp duruyorduk ama bir türlü bulamıyorduk."Yok işte yok oğlum yok😢😢"dedi umutsuz bir ses ile nefes.Yüzünü ellerimle kavrayıp bana bakmasını sağladım.O ağladıkça içim parçalanıyordu."Yiğiti ne olursa olsun bulucağız.Duydun mu beni bulucağız.Hem ben sana ne dedüm?"dedim.Ağlarken bi yandan güldü ve o cümleyi söyledi. "Karadeniz'in  umudu bitince inadı başlar."dedi o güzel sesi ile."Haa şöyle.Hadi devam edelim."dedim.Biraz ilerlediğimizde birisi vardı.Ama tam net seçilmiyordu karanlıkta.

Sizce kim olabilir o yiğit mi yoksa Tehlikeli biri mi?🤔🤔🤔

Sen Anlat KaradenizHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin