Ms. Know-it-All Falls for Mr. Knows-Nothing-at-All

Chapter 1

"Sorry, ayoko pa talaga mag-boyfriend," Umagang-umaga ay bungad ko sa isang lalaki na nakaabang sa may pasilyo namin.

Hindi ako assuming; halatang-halata kasi sa kilos ng lalaking 'yon na ako ang inaabangan niya at manghihingi siya ng permiso manligaw. That was too obvious because of the tiny paper cutouts of every letter of my name with a heart-shaped balloon attached to it.

"Ligaw lang naman," May bahid ng kumpiyansa sa tono niya. Automatikong tumaas ang kilay ko na nginitian niya naman,"Ligaw lang."

Tinitigan ko siya. This boy is grinning like an idiot. Umagang-umaga pero naka-shades. He looks like that emoji with the sunglasses on; kulang na lang ng yellow paint sa mukha. I rolled my eyes at him.

"Grabe naman. Umagang-umaga ang taray mo."

I snap,"Umagang-umaga rin kasi, nanira ka ng araw."

Mabilis kong nilagpasan ang lalaking iyon. Ang ayoko sa lahat ay iyong ganon. Iyong nanghaharang ng daan para lang manligaw, tapos umagang-umaga pa. Naiinis ako.

"Aga-aga nakasimangot ka," Puna ni Kiera nang nakita ako.

I frown at her,"Pa'no ba naman eh may nangharang sa'kin, umagang-umaga."

Kiera had almost laugh if I haven't glared at her. Paniguradong mangangasar na naman kasi siya. Naupo na lamang si Kiera sa tabi ko at nanahimik.

Actually, sawa na rin ako. Sawa na akong bawat araw na may binabasted, sawa na akong tumatanggi sa mga tsokolate at stuff toy na ibinibigay ng kung sino-sino. Sawa na akong makarinig ng sweet words na pulos pambobola lang naman ang laman. Sawa na ako.

Yes, I have crushes; and some of those crushes already courted me. Kaso... ayoko talaga eh. It's like my heart have a steel gate that keeps anyone from entering, showing and emphasizing the line hindi pa tayo ready.

Ayoko na rin nung pakiramdam tuwing pinagtitinginan ako ng mga babae--kilala ko man o hindi--na para akong iihawin ng buhay. I don't know if it's envy but they have to trust me, being courted all the time is so tiring. It is not pleasant at all lalo na kung paulit-ulit na nangyayari.

If my everyday life will be showed in a series, the episodes in which I reject someone will obviously overlap the other scenes. Paulit-ulit lang naman, iba-ibang tao lang.

Hindi naman ako ganoon kaganda. I don't know why guys kept on coming and coming. I can't figure it. Wala rin naman akong sinusuot na gayuma, so why is it? What is with me?

Many wishes for a life like mine--having many suitors. Yung tipong mamimili ka na lang. But it's really a shitty life. Seriously, hurting somebody because you can't return their feelings is a very sharp knife for a wound.

And I don't want to stab anyone with that knife. That knife that will strike someone even if you don't point its blade towards anyone. It's a knife with life.

Dumating ang recess, sumama sa'min ni Kiera si Brianna. Pumunta kami sa canteen at doon kumain habang nagkukwentuhan. Punong-puno na naman ng Rico ang bibig ni Brianna.

"Kinikilig talaga ako!" Humagikgik siya,"Pag ka niligawan ako nun, hindi ko palalampasin!"

Kapareho ko lang din si Brianna. Marami siyang manliligaw. Bukod kasi sa maganda siya at sikat, matalino rin. Mabait rin siya. A man's perfect choice. Ang pinagkaiba nga lang namin ay kung paano tumanggi sa panliligaw. Halos lahat kasi ng mga manliligaw niya na tinatanggihan niya, nauuwi bilang kaibigan niya.