Officially His

Chapter 2

TWO

_________________________________________________________

Ang sakit ng init ngayon ah. Kinuha ko ang eye patch ko tumingin sa sliding door na naka-bukas. Pumasok tuloy ang sikat ng araw. Dahan-dahan ako'ng bumangon at kinapa ang tsinelas ko gamit ang aking paa. "Saan na kaya yun'?" Tanong ko sa sarili ko.

Mag-isa nanaman ako ngayon dahil for sure maagang pumasok sa trabaho ang Lolo niyo. Bakit kasi hindi nalang siya umabsent, total CEO Na naman siya ng company nila ah. Tinignan ko ang wallclock sa tapat ng King size bed namin dito sa unit niya. 09:13 A.M pa lamang.

Bigla namang tumunog ang phone ko. Unknown number eh.

"Uh, Hello?" Bati ko.

"Uh. Mrs. Smith. Si Mitzy po toh, Pinapatawag po kasi kayo ni Sir." Nagbuntog-hininga nalang ako sa sinabi ng secretary niya, Ano ba kasi ang pumasok sa kokoti nun' at pinapatawag pa ako.

"Okay. Be there at 10." Ibababa ko na sana ang tawag ng bigla naman siyang nagsalita.

"Ma'am sorry to disturb po, pero 9:30 sharp po ang sabi ni Sir." My eyes widen. Ano ba siya topak? Ngayon lang niya sinabihan ang secretary niya. Okay lang ba siya. 09:15 na for pete sake. Hindi niya ba ako paliliguin.

"Hah?! Pero bago'ng gising pa lamang ako Mitzy." Narinig ko'ng bumuntog hininga si Mitzy.

"Oo nga po Ma'am eh, Ngayon lang po ako sinabihan ni Sir." Ay potek. Baliw ba siya o sadya lang talagang may topak siya sa ulo.

"Oh, siya sige2. Bye." Binaba ko agad, at dali-dali'ng naligo. Bwisit na lalaki!

*

Nasa loob na ako ng elevator habang sinusuklay ang buhok ko gamit ang kamay ko. Hindi na ako masyadong naka-paghanda dahil, nagmamadali kaya ako noh. Kahit na hindi ko gusto ang lalaking yun' mas importante din ang sundin ang CEO eh ano. Nagtatrabaho ako dito. Pero, M,W,F lang ang sched ko. Tuesday kaya ngayon at wala akong trabaho kaya ano kaya ang kalokohan niya ngayon.

Naka lacey black sleeve-less blouse ako ngayon, And red fitted jeans. May kasama ako ngayon isang lalaki, and kanina pa siyang naka-titig sa akin. Parang dito din siya nagtatrabaho dahil formal siya ngayon. Although medyo bukas ang dalawang buttones niya sa itaas ng white polo niya sa ilalim ng black suit niya, gets niyo? Ay basta yun' na yun. 

"Uh, Are you working here, Miss beautiful?" Bigla siyang nagsalita. Oo dito ako nagtatrabaho at asawa ko ang may-ari nitong companyang ito. Gusto ko'ng dagdag.an ang sinabi niya. pero oh My, bakit ang hot ng boses niya pakshet. 

"Yes, May I know your name?" I said with my seductive smile. Tumingin siya sa akin ng nakaka-loko at pinundot ang red button sa elevator kaya agad ito'ng tumigil at naka-sara lang. My eyes widen with amusement ano bang pinaplano nitong lalaki'ng toh? Rape in the elevator? Hahaha topak din, eh ano.

Malapit na ang mukha namin sa isa't-isa habang panay parin ang tingin niya sa labi ko, parang gusto niyang kainin. "River.. And damn that fucking red lips." He said and without me knowing he was kissing me roughly. He was a good kisser, pero parang mas magali parin si Max. Aisssh ano ba tong iniisip ko hah. Erase-erase.

"I- Ahhh~" Pakshet, Was that a moan? Ano ba yan' Fionna, ang landi mo shet. Pero infairness magaling siya. Patuloy siya sa paghahalik sa akin at bigla naman niyang itinaas ang blouse ko pero tinigilan ko siya. Kaya hinalikan nalang niya ang leeg ko.

"Damn.. that cleavage." I heard him whispered. Ghad, his turning me on. 

And realization hit me. LATE NA AKO! Patay na ang kalabaw neknek. I pushed him hard he looked at me in amusement, I have to admit medyo nage-enjoy na ako eh. Putek lang kasi ang lateness na sinasabi ng utak ko. He gave me his calling card habang inaayos ko ang blouse at make-up ko. Inilagay ko naman agad ang calling card sa bag ko at nagbukas na man bigla ang elevator. Maraming tao ang naka-abang. 

"We got stuck up. Accidentally." Sabi nung River na yun'. Dirediretso lang ako at dumiretso sa office niya. 

Hindi na ako, pumunta sa secretary niya na nasa tapat lang dirediretso ko'ng binuksan ang pintuan sa office niya. At nakit ko siya agad. Wala siyang suit na suot kasi naka sabit ito sa upuan niya. Naka grey long-sleeve lang ito, Habang naka fold iyon hanggang gitna ng bisig niya. He looked so serious habang naka-pamulsa. 

"You're late." Ay hindi, obvious naman diba?

"Obviously.." Inirapan ko siya at umupo doon sa swivel chair niya. Naka-tayo kasi siya kaya ako nalang umupo doon, Feeling ko nga CEO na ako eh. He leaned in the table at nakaharap sa akin. He looked at me head to foot. 

"Why is your blouse disarranged?" Naka-kunot na ang noo niya ngayon. Ay pakshet ano'ng sasabihin ko, hindi ko ito pinalansa? Eh ewan, Sasabihin ko ba ang totoo? Pssh hindi naman mahalaga sa akin kung malaman niya. Pero na-alala ko ang ngyari kahapon kaya gagawa nalang ako ng excuse.

"Nagmadali kasi ako'ng pumunta dito eh, Kaya nga-"

"Was he a good kisser?" Napa-laki naman bigla ang mata ko sa sinabi niya. Hindi siya sa akin nakatingin kundi sa view sa glass-window. Hindi ko alam kung bakit ninervous ako ngayon, pinapawisan ako bigla. Uminit talaga bigla. Ay potek ano bang sasabihin ko?

"A-ano bang--"

"The CCTV says it all, Fionna." Pakshet ka Fionna, may CCTV sa elevator TANGA! Malaking TANGA ang dapat itatak sa noo ko ngayon. Tumingin naman siya sa akin at bigla ako'ng hinila. Naka-kunot parin ang noo niya habang nakatingin sa akin. Matalim ang tingin niya, at kitang kita ko ang bagkas na pagka-galit niya.

"You're such a slut, Venice." He said, Inilagay niya naman ang tira ko'ng buhok sa tenga ko. "Pasalamat ka, may pasensya pa ako sayo..." He leaned in forward at mas inilapit ang katawan namin sa isa't isa. "When can I have you as my own, Fionna." He kissed me. Hindi ko alam kung bakit ako nagresponse ako sa halik niya.

He carried me and wrapped my legs around his waist. He kissed me passionately. At bigla namang bumilis ang tibok ng puso ko. He kissed me down to my neck at may isang nakakaibang tunog ang nag-galing sa tiyan ko. 

He lightly chuckled. "Why didn't you tell me, that you haven't eaten yet?" He asked. Napayuko naman ako dahil sa kahihiyan. He put me down slowly and held his hand, Tinanggap ko naman ito at kinuha ang coat niya  na nakasablay lang sa upuan. 

"Let's go, Eat with me." And for the first time, kakain kami ng magkasama. We went out of his office hand in hand. With all eyes on us.

________________________________________________________

A/N: Medyo, short ang chapter natoh eh. Sorry :) Please VOTE and COMMENT! Be a FAN to ;) Tsk.