Officially His

Chapter 4

FOUR

__________________________________________________________

Gabi na at tulala parin kami ni Max dito sa unit niya. Walang umiimik sa aming dalawa, wala kami sa tamang isip ngayon. At baka may masabi pa kami'ng hindi tama. Wala kaming masyadong closure ni Max ever since kinasal kami. Matagal din siyang nawala kasi sa States siya nag-aral. Kaya nga naman this year lang siya bumalik. 

Nag-angat ako ng tingin sa kanya habang naka-tayo lang siya sa tapat ng glass window at nilalaruan ang glass wine nito. Alam kong matalim din ang iniisip niya.

"A-ano'ng gagawin natin?" Hindi ko na kaya, gusto ko na talaga maputol ang katahimikan sa pagitan naming dalawa. Hindi kaya ako sanay na ganyan siya.

"What do you think?" Aba, ayos din ano? Ako pa tinatanong, ako ba yung matalino sa aming dalawa. May topak din siya eh oh sinasadya niya lang magka-ganito. 

"Max, Natatakot ako sa Mama mo noh!" Tumingin siya sa akin at kitang kita ko ang matalim niya titig. 

Naka black v-neck shirt siya ngayon at kanya blue pajama. Tapos na kasi kaming nagtrabaho at medyo pagod na din siguro kami para mag-usap sa mga problema. Palibhasa malaking problema talaga ang Mama niya. 

"Look, Fionna we have two days to prepare before she arrives. Dapat matunayan natin sa kanya na.." Bumaling ulit siya sa glass window at pinaikot-ikot and baso. ".. that we're a true couple." 

True couple? Aba't expert ako sa ganyan, I'm a bitch right? I'm a flirt and I'm clingy for short. Alam ko paano umacting. Pero hindi sa harap ng Mama niya. She's strict, and such a perfectionist. Magka-iba sila ni Max. At salamat din na magka-iba sila, kasi baka matagal ko na tong napatay si Max kung sakali. 

"We need to prove her that we're real." He added. Tumayo ako galing sa sofa at pinuntahan siya sa kinatatayuan niya. 

"How, Max?! Matagal na tayong kasal. 3 fucking years for pete sake. Pero umalis ko for 2 and half yrs for your studies. Wala tayong closure ni kahit paborito mong kulay hindi ko alam.." Sambit ko. Nakita paano kumunot ang noo niya. He looked at me.

"Tama ka naman diba? Yes your so near to me Fionna but I feel so far. I can't even hold you tight and say you're mine." Pakshet please saan na naman ba papunta ang usapan natoh? Matagal na akong naka-recover sa ngyari sa amin noon. Pero sana lang, sana lang hindi na niya ibabalik ang usapang yun' dahil dun ko naramdaman ang totoo'ng sakit. 

"Because in the very first place, Hindi mo naman talaga ako pagaari. Please, scratch this conversation. Pagod na ako, matulog na tayo." Humakbang na ako palayo sa kanya ng pigilan niya ako. 

He looked at me. Anger, sadness, and guilt ang bumubuo sa expression niya. Iniwasan ko ang titig niya pero kinuha niya ang baba ko at hiniharap ako sa kanya.

"I'm sorry about this marriage. Alam ko na kasalanan ko toh dahil, I forced you, No, our family forced us. Because of what happened to us the night that--" Hindi ko na siya pinag-patuloy ng tinulak ko siya. Basang-basa na ang mukha ko. All the memories went back. Masakit. ang sakit sakit.

"Shut up you bastard. Ikaw naman talaga ang may kasalan diba? Oh wow alam mo pala eh, bakit mo pa ako binintangan. Ang tanga ko kasi. Tanga ako, Gago ka! Wow meant for each talaga tayo eh ano?" I laughed bitterly, Magsasalita na sana siya ng hinarang ko ang kamay ko.