"İnanmıyorum."diye fısıldadı Dylan.
"Be-ben bunu yapmış olamam."dedi ve yerde yatan Thomas'a baktı.
"Tommy?"Thomas hâlâ yerde yatıyordu.
"Ah hayır.Hayır hayır hayır!"diye bağırmaya başlamıştı Dylan.Thomas'ı öldürmüş olamazdı.Değil mi?
Dylan çıldırmıştı.Ayağa kalktı.Odada deli gibi geziyordu.Ne yapması gerektiğini bilmiyordu.Ağlıyordu.Sevdiği insanı vurduğu için ağlıyordu.
Tekrar Thomas'ın yanına gitti.Yüzüne baktı.Daha çok küçükken sevdiği insanı vurmuştu.Bunu yapmıştı.
Yavaşça silahı eline aldı.Buna dayanamazdı.Kendisinin bu kadar ileri gideceğini asla düşünmemişti.
Her zaman onı sevmişti aslında.Hiç bir zaman sevmeyi bırakmamıştı.Aradan 5 yıl geçmiş olmasına ve o 5 yıl içinde onu görmemiş olmasına rağmen asla onu sevmeyi bırakmamıştı.
Arkadaşını karnından vurmuştu.Alnına doğrultmuş olmasına rağmen onu karnından vurmuştu.Bir yandan deli gibi ona sarılmak isterken,bir yandan da onu hayatını mahvettiği için vurmak istiyordu.
Vurmuştu da.
Silahı elinde tutuyordu.Elleri terliyordu.Sadece Thomas'ın yüzüne bakıyordu.
Onu düşünüyordu.
Kendini vurmalıydı.Bu ızdıraptan artık kurtulamazdı.
'Yapmak zorundayım.'diye düşündü.
Silahı ağzının içine doğru tuttu.Yutkundu.Son nefeslerini içine çekti.Son kez Thomas'ı düşündü.
"Beni bekle sevgilim.Şimdi geleceğim."dedi Dylan.
Hazırdı.İntihar etmek için hazırdı.
Tam tetiği çekicekken kapının kırılma sesi ile elinden silahı düşürdü Dylan.
Kapıya baktığında polisleri gördü.
"Hemen ellerini havaya kaldır!"diye bağırdı polis.Dylan'ın hiç bir şey umrunda değildi artık.Ellerini kaldırdı.
2 polis Thomas'ı alıp dışarı çıkarırken 1 poliste Dylan'a kelepçe takıyordu.
Ambulans sesleri duydu.'Thomas'ı morga götürüyorlar.'diye düşündü Dylan.
"Onu oraya götürmeyin.O soğuktan nefret eder."diye fısıldadı Dylan.Bir yandanda gözünden yaşlar süzülüyordu.
"Kes.Sesini."dedi polis ve Dylan'ı polis arabasının içine attı.
