•Lp- Recovery
Yaren
Bazen insan kendini çıkmaz bir yolun ortasında bulur. Bütün düşüncelerinin birbiriyle çatıştığı ve bir bütün oluşturarak vücudunu ele geçirdiği zamanlar.. ve bir de sizi bu hale sokan insanlar vardır. Ona her baktığınızda tüm hücrelerinizin savaşa kalktığını hissedersiniz, ellerinde korkularınızdan, şüphelerinizden oluşan silahlarla savaşırlar.
Ama sizin tek yapabildiğiniz uzaktan uzaktan seyretmektir. Elinizi kaldıracak, ağzınızı açıp iki çift kelime edecek, düşüncelere karşı çıkacak gücü kendinizde bulamazsınız. İşte bende tam böyle bir andaydım.
İkilemler, şüpheler, korkular hepsi birbirine karışmıştı. Bir yanda beni sevebiliyor oluşu ,bir yanda kandırıyor olabileceği... iki düşünce günlerdir savaşıyordu; lakin bir sonuca varılmamıştı. Çünkü bu cevabı verebilecek kadar güçlü değildim. Kendimi ana bıraksam ve beni kandırsa yıkılırdım.
İşte böyle böyle yoruluyordum, kırılıyordum,çöküyordum, yıkılıyordum ve kalbimden bir şeyler eksiliyordu. Beni kandıracağını düşünmek bile her damarımı acıtıyor, beni benden çekip alıyordu. Ve o farkında bile olmadan ona darılıyor, özür dilediğini hayal ederek günlerimi geçiriyordum.
Ve bir de beni hiçbir zaman düşüncelerimle yalnız bırakmıyor oluşu vardı. Sürekli olduğum yerlerde oluyordu. Gözlerimi ne zaman etrafta gezdirsem kahverengi gözlerine rastlıyordum. Şu anda da gözlerimin içine bakıyordu ve tüm düşünme yitimi teker teker kaybediyordum.
Ben onunla olan her savaşımda kaybediyordum ve sanırım içimde bir yerlerde bundan rahatsız olmadığını belirten bir yanım vardı. Ellerini kaldırıp kahverengi saçlarını dağıttı ve bakışlarını elindeki kitaba çevirdi.
Sanırım benim de yapmam gereken şey tam olarak buydu. Ama.. yapamıyordum. Karşımda öylece dikilirken ona dokunmamak, sevdiğimi söylememek için savaşıyordum. İçim her baktığımda cayır cayır yanıyordu, o farkına bile varamıyordu. Acısını kalbimde, zihnimde, boğazımda hissedebiliyordum.
Önce masamın üzerindeki A4 sayfalarını topladım, sonra düşüncelerimi. Hepsini elime aldıktan sonra sanki bir hazineyi koruyormuşçasına bağrıma bastırdım. Kimsenin okumasını istemediğim satırlar vardı, buralarda. Kimsenin gözünün değmesini istemediğim...
Bir dünya vardı bu kağıtların arasında , imkansızlıkla doluydu.
*
Yok kısa olmuş, yok -de, -da'yı yanlış yazmışsın falan kabul etmiyorum aga djsödmdöd düzgün okuyun beni delirtmeyin skxöx
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love [Texting] [ Tamamlandı]
Cerita PendekBilinmeyen Numara: çünkü benden başka kimse seni böyle hastalıklı sevmez değil mi? # 5 Mart 2018 28 Aralık /#404 6 Ocak/376