Çıldırmış Olan Biz Ve Sihir

Bölüm-7

Multimedia- Bana özel olarak gelen bi tablo (kimden geldiğini bilmiyorum.)

Tablo ile gelen bir de orkide demeti geldi. İçinde bir not vardı:

Hayranlarından biri değilim.
Sana çok yakın hissediyorum kendimi.
Şiir konusunda pek iyi değilim.
Kısa bir insta yazısıda yazarak gönlünü almak değil amacım;
Partiden sonra arka kapıdan çıkıp seni bekleyen arabaya bin,
seni xxxxxx lokantasına getirecek.
Partide de çok şey yeme bak sonra benle bir şey yiyemezsin!

Şimdi benim anladığım kadarıyla bizim okuldan, beni tanıyor, beni seviyor ve en önemlisi BUNU KİMSEYE SÖYLEMİCEM!

Ama çok geç. Defne ile terapati kurarak birbirimizle iletişim kurabiliyorduk. Ama şu güç meselesi yüzınden şimdi birbirimizin iletişim kurmak amacıyla olmayarak geçirdiğimiz düşünceleri de anlamaya başladık. Bu resmen terapatinin bi üst versiyonu. Müdire ise bu özelliğe olumlu tarafından bakıyor. (Yakında açıklayacağım) Eğer bu güç daha çok gelişirse, birbirimizin hislerini de hissedebilecekmişiz. Düşünsenize şuan siz çok mutlusunuz ancak içten içe bir ökfe krizi yaşıyorsunuz.

...

Aklımdaki soruları buraya döküyorum:

1-Simülasyon sınavı partiden önce mi olacak sonra mı?

2-Eğer partiden sonra olacaksa profesyonel öğrencileri nasıl ve neye göre seçecekler?

3- "O" kim?

4-Gezi için kurâda ben çıkarsam kimleri seçmeliyim? Ama muhtemelen çıkmam imkansız.

5-Sorularımı kim yanıtlayacak?

...

Hâlâ koltukta kıvrandığımı fark edince kalkıp üzerimi değiştirip kot pantolon ve uzerine aynı renk gömlek giydim. Saçlarımı balık sırtı ördürdüm Çağla'ya. O da aynı şryi giydi ve yine aynı şekilde bende onunkini balık sırtı ördüm, beyaz spor ayakkabı giydik ve odadan çıkıp sınıfa gittik.

Yerlerimize oturduk ve benim sorularım cevaplandı:

1-Simülasyon bugün olacakmış!

2-Bu soruya gerek kalmadı sçrökmöfkdfköxd

3'ü boşverin.

4 de gereksiz ama Çağla ve Defne kesin.

...

Okuldan çıktık ve hoca azıcık daha ilerleyip eliyle bir şeyi çeviriyormuş gibi yaptı. Sonra herkesin gözü fal taşı gibi açıldı. Çünkü yerin bir kısmı dönüyormuş gibi oldu ve aniden orda kocaman bir oda belirdi, içeri girdiğimiz anda kendimi uzayda buldum. Aramızdan biri çığlık atıp dışarı çıktı. Bizse zemin e benzemeyen zemine baktık. Sanırım bu zemin dekorasyonu değil, simülasyonun bi parçasıydı. Çünkü sanki biz boşlukta süzülüyormuş gibi bir his bırakıyordu. Onun dışında biz iceri girince göremiyormuşuz ama aslında tavan cammış. Hoca herkesin susmasını bekledi ve bir konuşma yaptı:

- Çocuklar ilk olarak siz kendi aranızda en fazla 3 kişiden oluşan bir grup yapın ve grubunuzun kod adını size dağıtılan bu bileziklere yazın ama oncelikle bildiğiniz gibi iki oda arkadaşları birbirleri ile savaşacak. Şimdi ben hangi odanın hangi odayla savaşacağına karar vereceğim herkes şu merdivenlerden yukarı çıkıp dediğim gibi grup seçsin.