Give Love (by: Mica_ow)

Chapter 5 *Give up, Give Love*

Tomorrow morning.., School day again..,

Pagkatapos ng big plan ko.., may pagbabago kayang naganap sa kanilang pagitan? O kaya nag-talo na sila?

Bumaba na ako at di na nag-breakfast dahil busog naman ako, at nasiyahan naman itong tiyan kosa mga foods na inihanda ni Mama.., Ang sarap ng luto, the Best., Mama ko yun :)

Yardie: Uy! sabay na tayong pumasok!

Me: Wag na! Kumain ka nalang dyan at masundan mo itong malusog kong katawan.

Yardie: Grabe ka! Buti nalang at bestfriend kita at close kami ni Mrs. Maria Dianna.

Mama: Miss. Dianna nalang para dalaga pa rin.

Yardie: Ah ok po., :) Matanong lang.., sila na ba? o ganun parin kagaya nung dati?

Mama: Ganun parin., walang pag-babago., End never dies daw eh.

Yardie: Kung ligawan ko sya., ok lang po ba?

Mama: ikaw? Tingnan natin., kung ako kasi ung tatanungin., ayos lang., Pero sya.,kaya mo ba?

Yardie: Oo naman po., bestfriend ko un kaya I know her personality so much.

Mama: Nag-english ka pa! Sige pumapayag ako na ligawan mo sya kaysa nagpapantasya lang sya sa wala.., Wag mo syang papapayatin!

Yardie: Yes mam! Salamat po.

Habang papuntang Bustop., nakita ko ulit si Howl with Krystle..,

Dapat kami mag-kasabay dahil classmate ko sya., samantalang sya sa ibang school, kasi college na!.,

Hay! Ano ba maganda sa mas matanda sayo?! ha? Ung wrinkles ba?! o ung height?

Ako walang wrinkles at cute pa pero wag na nating pag-usapan ung height and weight., talo ko dun.

Biglang may pumasok sa super duper kong talinong pag-iisip.., Mga tanong., Sagot? Si Konsensya naman kasi eh! sumisingit na naman..,

Wala naman akong sinasaktan kaya bakit ako makukunsensya sa ginagawa ko?

Alam kong nasasaktan ko na itong damdamin ko, itong pagkatao ko pero ako lang naman ha! ang nakakaranas ng sakit na to.,

Wag nga kayong mangaelam!!! Makaalis na nga.., nakakasawa na silang sundan at bantayan si Howl.,

Makabalik nalang sa bahay at sabay na kami ni Yardie..,

Yardie: Bakit ka bumalik., di ka nanaman papasok?

Me: Hindi! Grabe ka, ganun na ba ako kaabsenera?!

Yardie: Eh bakit nga??

Me: Para hintayin ka.., sabay na tayong umalis.

Yardie: Sure ako dyan.

Habang nasa loob ako ng bus.., bumabalik ang mga feeling ako ang kaeksena ni Howl., pero bakit ganun., dati kinikilig ako., pero ngaun., parang sobrang sakit!

Umiyak ako sa braso ni Yardie.., at nandyaan sya bilang friend ko.

Yardie: Sige., iiyak mo lang lahat yan., nahalata ko na kaninang maga na parang wala ka sa mood., ung masayahing si Ami na kilala ko umalis ngayong araw..,

Me: Ang sakit pala maging ganito lang., di mo nga sya nasasaktan pero sarili ko ang may cancer na pala.

Yardie: Diba., sinabi ko naman sayo na nandito lang ako., hindi lang friend kundi isang tao na nagmamahal sayo noon pa.

Me: Lagi mo talaga akong pinatatawa.., pero ayoko ng ganyang joke., di masyadong nakakatawa.

Yardie: Totoo ang sinabi ko!

Me: Manong., para., dito lang po.,Ah Yardie ingat ka sa biyahe.., ikaw talaga ang only friend ko kaya..,

Ayoko nang mawala pa ung pag-sasamahan natin bilang matalik na mag-kaibigan hindi bilang lovers..,

Nag-kunwari nalang ako na di narinig ang mga sinabi nya.., Sya lang ang friend ko.., Gusto ko na tinatawag ko sya bilang Bestfriend ko., un lang.

Sa classroom., habang math subject., medyo tumitingin ako kay Howl., pero pasulyap lang.

Habang kung ano-ano ang sinusulat ko sa likod ng notebook.., Napag-isip isip ko na..,

plus sign for only two person lang.,

minus pinaghihiwalay nito., Times, di maari dahil ex., And divide hindi pwede.., Bakit ba puro negative ang na-iisip ko., di ba pwedeng positive?!!

Umuwi na ako sa bahay.., di ko na sinubukang sundan pa sila., sa dami ba namang sign na nagpapahiwatig na di kami pwede ni Howl., susubok pa ba ako?

Alam ko na sinabi ko nung una na di ako susuko.., pero kung nawalan ka ba ng mga paa sasali ka parin ba sa Marathon? dahil sabi mo di ka susuko., parang ganun din ako ngaun.,

Pano kaya kung di ko sila sinusundan at ginugulo., Siguro maayos ang lahat.,

Kung wala ako sa Amusement park, kung di na ko lagi sumabay sa bus., kung Di ko naisipang sundan sya palagi., siguro di ko naranasang mag-selos, masaktan kasi First love ko sya.,

kaya kailangan ko ng i Give Love to.

Hayaan na sila., eh di ko kayang agawin., At mahal nila ang isa't isa. kaya talo talaga ako dahil mas sobrang sinaktan ko lang ang puso ko.