Bir kafedeyiz Kook.
Dışarıda kar yağıyor.
Yılın ilk karı.
Ve kafe sıcacık.
Sen sıcak çikolata içerken ben sütlü kahve içiyorum.
Tadını merak ettiği söyleyip kahvemin tadına bakmak istediğini söylüyorsun.
Elbette sana izin veriyorum.
Fincanı ince parmaklarında kavrıyorsun.
Yüzüne yaklaştırıyorsun.
Farkediyorum ki,
benim içtiğim yerden içiyorsun.
Daha öncesinde beni çok kez öpmene rağmen sanki ilk öpüşmemizmiş gibi seviniyorum.
Belki çocukça ama ben seni küçük bir çocuğun şekerinin sevdiği kadar çok seviyorum.
Bu yüzden yüzümdeki tebessüme engel olamıyorum.
Sonra biri beni dürtüyor.
"Bayım, kendinize gelin. Burada bu şekilde yatamazsınız."
Kendime geldiğimde o kafenin dışında bir köşesinde uyuyakaldığımı anlıyorum.
Ve yine bu şehirde senden ve seninle olan rüyalarımdan uzakta yapayalnız kalıyorum.
