Han Nehri'ndeyiz Kook.
Senin en çok huzur bulduğun yer...
Çimenlere uzattığın bacaklarının üstünde başım var.
Ben tamamen uzanmışım.
Senin ise gövden nehre bakıyor.
Saçlarımı okşuyorsun...
Arada parmaklarını yüzümde gezdiriyorsun.
Dudaklarınla, dudaklarıma minik dokunuşlar yapıyorsun.
O kadar mutluyum JungKook...
O kadar mutluydum ki...
Sonra sen, bir toz bulutu oldun, gittin.
Ve ben yine, huzur bulduğun bu yerde, senin huzuruna kavuşabilmek için bekliyorum.
