Ben Ve Mutsuzluk

"Fikir"

Biraz düşündükten sonra aklıma bir fikir gelmişti.Bu fikir biraz tehlikeli ama bence güzel bir fikirdi.Babama 1 arkadaş bulduğumu ve mutluluğum için onunla buluşmak istediğimi söyleyecektim.Eğer izin verirse tamam kaçabilme ihtimalim yüksek.

Yavaşça babamın odasının kapısını çaldım.Babam:

"Efendim Lady?"

"Baba biliyorsun uzun zamandır hiç arkadaşım yoktu.Kendime bir arkadaş buldum .Mutlu olmam için bu gerekli.Arkadaşımın yanına gidebilir miyim?"

"Tabii ki de HAYIR! Ya kaçarsan o zaman ne yapıcam?"

"Baba peşime 2 tane adam gönder.Olmaz mı?"

"Tamam o zaman sana güveniyorum."

"Teşekkürler baba!"

İçimden bence pek güvenmemeli diye düşündüm.Arkadaşımla sinema salonunun içinde buluşacağımı söyledim ve sinemaya girdim.

Filmi biraz izledim.Şimdi sıra kaçmaya geldi.Bir tane görevli çağırıp onları oyalamasını sonrada benim acil çıkış kapısından çıkmama yardımcı olmasını rica ettim.Büyük bir zevkle bunu kabul etti.

Bir tane adam bayılmış numarası yaptı.Tabi bizim iki görevliler gittiler.Bende hemen acil çıkış kapısından çıktım.Ama şunu düşünememiştim;Ya babam acil çıkış kapısının önüne güvenlik koyduysa?

Tam çıkarken bir güvenlik kolumu tuttu ve beni arabaya zorla soktu.Bende sesimi çıkarmadan oturdum.

Eve vardık ve babamdan çok korkuyordum bir şey yapar diye.Kaçarım diye düşünüp onunla samimi bir şekilde konuşmuştum.

Babam beni kapının önünde bekliyordu.Artık beni bir yatılı kursa gönderecekti.Arada bir gelip beni eve götürecekmiş.Ama benim her türlü hem evden hem de yurttan kaçmam gerek.

Yurda gittim ve okula devam etmek zorunda kaldım.Derslerde hep nasıl kaçacağımı düşünüyordum ve sonunda bunu da buldum.

Okula gidiyordum.Servisten indim. Görevliye serviste resim çantamı unuttuğumu söyledim ve hemen servise koştum.Tabiii görevli inandı.Servise gittim ve servis durdu.Servisçiye:

"Benim resim çantam burada mı?"

"Burada bir şey yok!"

"Tamam teşekkürler"dedim ve yavaşça okula doğru yürüdüm.Servis gidince hemen kaçmaya başladım.Kaçmıştım!Bunu başarmıştım.Ama tam giderken bir anda bayılmışım.

Uzun süre sonra uyandım. Uyandığımda babamın yanında olacağımı düşünüyordum ki tanımadığım birinin evindeydim.

"İyi misin?"

"Neredeyim ben?"

"Yolda bayıldın.Bende seni evime getirdim.İyileşince gidersin."

"Hayır.Gitmeyeyim senin yanında kalayım.Arkadaş olalım."

"İyi tamam sen bilirsin.Ama benim yanımda bir arkadaşım daha kalıyor ona göre."

"Olsun yeter ki beni babamdan sakla."

"Tamam.Ama şuan iyileşmen gerek."

"Anladım."dedim.Biraz kendime geldikten sonra:

"Ben Ariann."

"Ben de Lady.Memnun oldum."

"Ben de John.Memnun oldum."

Tanışdık ve hemen sonra Ariann ve Joh bir köşeye gidip konuşmaya başladılar:

"Yalnız kız çok çabuk yedi."

"Aynen kendisinin bayıldığına nasıl da inandı."

"Neyse 1 gün daha burada kalsın sonra ben onu başka bir eve götüreceğim."

"Tamam John.Sen şimdi git sonra konuşuruz."

"Görüşürüz."

Ariann geri geldi ve John gitti.

"Ariann siz sevgili misiniz?"

"Tabi ki de hayır.Bunuda nereden çıkarttın?"

"Çok yakışıyosunuz."

"Ama yakışıklı çocuk sence?"

"Yani yakışıklı ama hemen alışamam."

"Tamam sen uyu sabah konuşuruz."dedi ve uyuduk.