Uyandığımda yine uyuduğum yerde değildim.Bu sefer ama ellerim ve ayaklarım bağlıydı.Ağzımı da bantlamışlardı.Yaklaşık 2 dakika sonra John'u gördüm.Yanında da Ariann.John:
"Tamam Ariann sen git."
"Ama..."
"Ariann!!"
"Tamam.Özür dilerim Lady."
Öylece neler olduğunu anlamaya çalışır gibi etrafa bakıyordum.İyice korkmaya başlamıştım.
"Evet Lady kaldık baş başa."
Ağzımda ki bandı sus işareti yaparak çıkardı.
"Neler oluyor? Neredeyim ben?John neredeyim ben?"
"Tamam Lady sadece sakin ol.Seni buraya ben getirdim."
"Neden beni buraya getirdin?"
"Sakin ol anlatıcam."
Sakin bir şekilde beklemeye başladım.
"Öncelikle sen kendin bayılmadın seni biz bayılttık.Aslında anlayacağın şu ki seni ben kaçırdım.Ariann bunun henüz farkında değil ve benim nasıl biri olduğumu da henüz bilmiyor."
"İm... Bırak ağzımı. İm..."
"Şşşş!Sessiz ol.Şimdi sana bir teklif sunucam.Düşünmek için sadece 1 gecen olucak."
"NE istiyorsun benden?"
"Şurada ki yatak."
"Hayır.Hayır.Hayır."
"O yatağa benimle birlikte girmelisin.Eğer girmessen."
"Hayır asla!!"
"Ariann!!!"
Ariann gelir:
"Efendim John?"
"Yoksa Ariann ölür!"
"Ne ölmesi John neden beni öldüreceksin?"
"Sen sus Ariann."
"Ta- ta -tamam ben düşünücem yalnızca 1 gece."
Korkudan titriyordum.Düşünmeye başladım.Tamam demeliyim.Çünkü benim bir hayır demem bir insanın ölümüne neden olur ve ben kimsenin ölmesini istemiyorum.Ama hayır da demeliyim çünkü babamdan kurtuldum bir de bu olsun istemiyorum.Ufffff ne demeliyim.Ya da kaçmalıyım.Ama nasıl?Onlar uyurken kaçabilirim.
Akşam oldu John ve Ariann uyudu.Ben de tam uykuya gidiyordum ki kalktım.Alarm çalıyordu.Ariann uyanmadı ama John uyandı.Sonra yavaşça benim olduğum odaya geldi,baktı ve gitti.Tam zamanı diyip gidiyordum ki John kapıda nöbet tutuyordu.Sonra beni sandalyeye götürüp bağladı.Mecbur tamam diyecektim.Başka çarem yoktu.
Sabah oldu ve ben kaçamamıştım.Ariann John ile birlikte geldi.Ariann her şeyden habersizdi hala.Sonra John akşama kadar düşün akşam olucak ne olucaksa dedi ve Ariann'ı aldı ve gitti.Önüme de küçükken korktuğum dev adamlardan 1 tane koydu.
Dev adam yemek getirdi yedim.Hızlı bir şekilde akşam oldu.Gittikçe çok korkuyordum.
John geldi.Ariann çok korkmuş bir şekilde bekliyordu.John:
"Evet Lady fikrin nedir?"
"John,lütfen yapma bırak beni arkadaş kalalım?"
"Kesinlikle olmaz.Cevabını söyle çabuk!"
"Ta-ta-tamam Ariann'a bir şey olmasın ama."
Ariann'ı yere attı ve ona çıkması için bağırdı.Ariann korkarak dışarı çıktı.Odada bir ben bir de John vardı.John:
"Evet Lady.Emin misin kararından?"
"Ha-hayır."
"O zaman gidebilirsin."
"Gerçekten mi?"
"Evet,ama o zaman Ariann ölür."
"John lütfen yapma!"
"Ama yapmak zorundayım."
"Seni buna zorlayan ne?"
"Bunu söyleyemem."
"Neden?"
"Yoksa ben ölürüm."
"Ne olduğunu bana söyler misin?"
"Bunu sana asla söyleyemem."
"Lütfen bana o kişiyi söyle.Gerçekten bir şey demiyeceğim.Sadece kim olduğunu öğrenmek istiyorum.Sonra bana istediğini yapabilirsin."
"O kişi..."
"Evet o kişi?"
YOU ARE READING
Ben Ve Mutsuzluk
AcakBen bu hikayede bir kızın yaşadığı o mutsuz günleri anlatıyorum.Kız önüne gelen tüm engelleri aşıp annesine ulaşabilecek mi?Babasıyla ne kadar mutlu olacak? Tüm zorlukları aşabilecek mi? Mutlu olacak mı? İstediği gibi bir hayata kavuşabilecek mi?