Ben Ve Mutsuzluk

"O Kişi"

"O kişi."

"Evet o kişi?"

"O kişi baban."

"Babam mı?"

"Evet baban.Sana bunu yapmamı istedi.Yapsam beni öldüreceğini söyledi.Lütfen kimsenin ölmemesi için bunu kabul et."

"Babam annemin ölümünden sonra böyle oldu.Galiba bana bunu yapmak için annemin ölmesini bekledi."

"Babanın neden böyle bir şey yaptığını bilmiyorum ama kimsenin ölmemesi için bunu yapmalıyım.Kimsenin ölmemesi için."

"Kimsenin ölmemesi için.Babam yüzünden kimsenin ölmesini istemiyorum.İstemeyerek tamam diyorum."

"Özür dilerim."

Sonra beni bayılttı.Uyandığımda yarı çıplaktım ve hemen üstümü giyindim.Sonra ses yapmadan Ariann'ın yanına gittim.Sonradan John uyandı:

"Herkese günaydın!"

"Günaydın."dedim.

Yaptığı şeyden sonra ona anlayış gösterdim çünkü mecburdu.Hiç bir şey  olmamış gibi davrandım Kahvaltıdan sonra dışarı çıktık.Ariann ben ve John.Bir parka gittik.Sonra John'un telefonu çaldı.Arayan babamdı:

"Dediğimi yaptın mı?"

"Evet yaptım."

"Lady'e bir şey oldu mu?"

"Hayır."

"İki saat sonra onu ........daki kulübeye getir."

"Tamam."

John:

"Yolculuk uzun bence hemen yola çıkmalıyız. "

"Efendim John?"

"Şey ben sizi bir yere götürücem."

"Nereye?"

"O da surpriz olsun."

"Eee hadi gidelim durmamız kabahat."

Yola çıktık yaklaşık 2 saatlik yoldan sonra bizi kimsenin olmadığı sadece bir kulübenin olduğu bir yere getirdi:

"Burası neresi?"

"Gelin!"

Bizi kulübenin içine soktu.Sonra oradaki koltuğa oturduk.Sonra John:

"Ariann sen gel.Lady sen burada bekle."

"Tamam."dedim ve ani anda kapı kapandı:

"John?Ariann?Yardım edin!"

"Maalesef.Bizi affet Lady."

"Beni bırakmayın. " dediğimde çoktan gitmişlerdi.

John:

"Onu orada bırakmamalıyız."

"Neden oraya götürdük ki?"

"Çünkü babası onla yalnız kalmak istiyormuş.Büyük ihtimal tahmin ettiğim şeyi yapacak."

"Anlamadım?"

"Neyse boşver.Su an onu kurtarmalıyız."

"Tamam.Ama ne yapıcaz.Bir plan kurmalıyız."

"Tamam o zaman.Önce babası gelsin.Zaten tek gelecek.Babasını orada yakalarız.Sonra Lady'i alıp kaçarız."

"Başka bir şeyler de düşünebiliriz ama vaktimiz yok.Tamam o zaman."

"İşte geldi.Birazdan gidelim.Kulübeye girmesini bekleyelim."

"İşte girdi.Peşinden gidelim"

"Ne konuşuyorlar?"

"Bekle dinliyorum."

Babam:

"Evet Lady.Ben geldim.Kaçıyor muşsun?Öyle duydum."

"Evet çünkü senden kurtulmak istiyorum.Her gün senin yüzünü görmek istemiyorum ve yine karşımdasın."

"Evet karşındayım çünkü seni özledim."

"Özleme beni.İstemiyorum seni.Hayatımı daha fazla mahvetmeni istemiyorum."

"Ben senin hayatını mahvetmiyorum sadece seninle birlikte olmak istiyorum.Sen doğduğundan beri bunu istiyordum.Annen buna engel oluyordu.Bu yüzden boşandık aslında.Annenin ölmesini bekledim.O ölünce artık önümde bir engel yoktu."

"Seni istemiyorum git!"

"Şşşşş!Ben sana beni isteyip istemediğini sormadım."

"Git dedim sana sen benim hayatımı mahvetmekten başka bir şey yapmıyorsun!"

"Ben senin mutlu olmanı istiyorum. Çünkü biliyorum ki ben mutlu olunca sende mutlu olacaksın."

"Yaklaşma bana git dedim sana git!"

"Sakin ol bir şey yapmayacağım."

"Yaklaşma bana dedim yaklaşma."

John:

"Dur!"

"John? Sen neden geldin ben sana git demiştim çabuk git buradan!"

"Lady'e yaklaşma!"

"O benim kızım istediğimi yaparım."

"Hayır yapamazsın!"

"Sana yapabilirim dedim.(Silahı belinden çıkarır ve Lady'e tutar.John'a bakarak.)"

"Bırak o silahı!"

"Yaklaşma sakın John.Yoksa Lady ölür.Birinin senin yüzünden ölmesini istemezsin herhalde."

Babam John'a bakarken elinden silahı aldım ve kendime tuttum:

"Sakın bana yaklaşma yoksa kendimi vururum."

"Lady bırak o silahı."

"Yaklaşma dedim sana."

"Lady eninde sonunda o silahı elinden alıcam."

"Hayır alamazsın!"

"John çabuk çık buradan!"

"Çıkmayacağım!"

"Sana çık dedim!"

John büyük bir üzüntüyle çıktı ve gitti.Artık gerçekten ümidim tükenmişti.Ama hala silah vardı elimde:

"Sende ver şu silahı!"deyip silahıda elimden aldı.

"Artık kimse yok.Sadece senden sessiz olmanı istiyorum.Sana bir şey yapmıyacağım."

"Sana inanmıyorum"dedim ve bayıldım.Kısa süre içerisinde uyandım.Yatakta yarıçıplak bir şekilde yatıyordum.Babam bayılmış yerde yatıyordu.Hemen üstümü giyinip kaçtım.Tam kapıdan çıkarken John elimden tuttu:

"Lady.Benim John."

"John!Ne işin var senin burada?"

"Seni o adamın eline bırakmadım,bırakamadım."

"Galiba biraz geç kaldın."

"Hayır geç kalmadım.Ben geldiğimde seni bayıltıyordu.Sonra üstünü çıkarmaya başladı ben de tam  o sırada onu bayılttım.Sonra sana karışmadım."

"Yani bana dokunmadı."

"Evet,daha fazla beklemeden gidelim."

"Ariann nerede?"

"Arabada,gidince görürsün."

"Tamam hadi gidelim o zaman."

John sayesinde babamdan kurtuldum.Şimdi sıra John ve Ariann ile kaçmaktı.Ama yaptığımız konuşmadan sonra bir ses duyduk.Bu ses...