Vampir Kardeşim

18. Bölüm

Sabah erkenden kalkıp üzerimi değiştirip aşağıya indim. Kylie ve Zack kahvaltı hazırlıyorlardı. Yanlarına inip onlara yardım ettim. Kahvaltımızı yaptıktan sonra daha doğrusu onlar kanla beslendiler ben kahvaltı yaptım. Daha sonra hazırlanıp çıktık.

Arabayla hep beraber yola koyulduk. Sabahın daha erken saatleri olmasına rağmen bütün insanlar sokağa çıkmıştı. Arabayla yanlarından geçerken çok tuhaf gözüküyorlardı. Nedense hepsinin tenleri solgun, gözlerinin altları mosmor, gözleri kan toplamıştı. Yanlarından geçerken hepsi sanki üzerimize atlayacakmış gibi bakıyorlar. Onlarla daha fazla göz göze gelmemek için önüme bakmaya başladım, Zack ile Kylie nin sohbetlerini dinlemeye başladım. Biraz daha ara sokaklardan ilerlerken yolun ortasında sanki üstümüze birisi koşuyor gibi gözüküyor. Arabanın camları da buğulandınız için fazla göremiyordum. Ve sabah erken kalktığım için yanılmış olduğumu düşünerek bunu kafamdan çıkartarak daha da hızlandım. Ama o yolun ortasındaki kadın hala koşmaya devam ediyor. Bu sefer diğerlerine söyledim. Onlarda cama; yoldaki kadına dikkatle bakmaya başladılar. Onlarda başta yanıldıklarını sandılar, daha sonra kadına daha fazla yaklaşmıştık. İşte o anda bunun gerçek olduğunu anladım. Kadın sokakta gördüğümüz diğer insanlar gibiydi; gözlerinin altı mosmor, cildi bembeyaz, solgundu ama durumu biraz daha kötü görünüyordu. Vurun buruna geldiğimizde arabanın direksiyonunu hemen sağa kırdım. Evlerin duvarlarına çarpmamak için birkaç yere daha çevirdim. Çok hızlı olduğu için arabayı kontrol edemeyerek bir binanın duvarına çarptık. Çok hızlı gitmemize rağmen arabada herhangi bir ezilme yoktu. Sadece birkaç yeti yamulmuştu. Bizde emniyet kemerimizi taktığımız için köyü bir duruma düşmedik. Aklımda hala o kadın vardı. Neden böyle bir şey yapmıştı. Ve burada iki yıl kalmamıza rağmen BM'yle insanları ilk defa görüyordum. Sanki o eski insanlara birileri birşey yapmış onların yerine böyle korkunç insanlar gelmişti. Arabadan inip o kadına baktığımda yolun ortasında diz çökmüş arkası bize dönüktü. Birkaç defa olduğu yerde sallanmaya başladı sonra aniden durdu. Kadına bir şey olup olmadığına merak ediyordum. Bu yüzden yanına gitmeye başladım. Aramızda bir metre kala durdum. Kadına be olduğunu merak etsem de daha fazla yaklaşmadım. Kadın o kadar derin nefes alıyordu ki sırtı da inip kalkıyordu. Bizimkiler arkadan sesleniyorlardı. Onlarda arabadan inmişler, ne olup bittiğini merak ediyorlardı. Daha sonra tekrardan kadına döndüm. Kadına seslenmek için ağzımı tam açmıştım ki kadın arkasını dönüp birden bağırmaya başladı ve ardından ayağa kalkıp yalpalayarak koşmaya başladı. Sanırım kadının ayağı topaldı. Kylie arkamdan bağırdığını duyuyordum fakat kadının o bağırması beynimi alt üst etmişti. Birkaç saniye sonra kendime gelip arabaya koşmaya başladım. Ama o yolun ortasındaki kadın hala arkamdan geliyordu. Hemen arabaya binip hızlıca oradan uzaklaştık. Arkaya baktığımda kadın az önceki gibi yere gene diz çökmüş oturuyordu.

Şirkete gidip birkaç evrak işini halledip bilgisayara kaydettikten sonra çıkış saati gelmişti. Zack ile Kylie yi de alıp geldiğimiz yoldan geri dönmeye koyulduk. Gelirken çok uzun bir yolculuk geçirmiştik. Daha dün ilk iş günümde bu insanlar böyle değildi. Biraz daha ilerledikten sonra o kadınla karşılaştığımız yere tekrar geldik. Hava iyice kararmıştı. Ara sokak olunca binalar ay ışığını engelliyor ve burayı olduğundan daha karanlık yapıyor. Yolun ortasında tekrardan bir şey gördük. Çömelmiş duruyordu. Bu sefer bunun kim olduğunu merak ederek arabadan hızlıca indim. Diğerlerine ise arabada kalmalarını en ufak bir tehlikede arabaya döneceğimi bunun için merak etmemelerini söyledim. Başta Zack homurdansa da daha sonra kabul etti. Kadının yanına yaklaştım. Ekindeki feneri kadının üzerine doğru tutup kadını biraz daha inceledikten sonra bu sabahki kadın olduğunu anlamam uzun sürmedi. Bu sefer kadın daha sakin görünüyordu. Kadın kendi kendine birşeyler mırıldanıyordu. Ve ardından bir isim söylüyordu. Kadını biraz daha dinledim. Sesi çok kısık ve homurtulu çıktığı için fazla birşey anlaşılmıyordu. Ama daha sonra kadın yavaşça arkadını dönüp ayağa kalktı. Ağlıyordu. Suratına ışığı tuttum ve kadının yüzünü incelemeye başladım. Yüz hatları, gözleri... hepsi çok tanıdık geliyordu. Sonra kadın o homurdandığı kelimeleri tekrar söylediğinde işte o zaman söyledikleriyle gördüklerim bütünleşerek bana o kişiyi hatırlattı. Evet tahminin doğruydu. Bu oydu. Onu tanıyorum...

Merhaba arkadaşlar. Öncelikle kitaba son vermiştim ama kitap hakkında biraz daha düşündüm, tekrar devam edebilirim diye ve devam etmeye karar verdim. Umarım beğenmişsinizdir yorum ve oylarınızı bekliyorum sizi seviyorummmm

Kitap hakkındaki yorumlarınızı kısaca yorumlara yazabilir misiniz ? Lütfen.