POETRY NI MHEY

Ikaw at Ako, Paano na ang TAYO?

Bakit?

Bakit kailangan na magkaganito?

Paulit-ulit kong sinasaktan ang sarili ko

Para sa'yo

Dahil sa'yo

Ang alam ko kasi ako yung taong sobrang mabilis makalimot

Sa mga kwento, tsismis at kuro-kuro

Pero bakit ang puso? Ambilis maka-alala ng sakit?

'Yung sakit na ibang klase ang bitbit

Mahina na ba kong tatawagin?

Dahil hinahayaan kong mangyari 'to sa'kin?

O sadyang hindi lang marunong makalimot ang puso sa mga taong tinuring at minahal niya ng totoo.

Bakit kailangang mangyari ito?

Sa lahat ng pagkakataon, kapag naaalala kita

Ipinagdarasal kita

Ayaw ko kasing mapahamak ka o magkasakit ka

Kasi sobrang nag-aalala ko sa'yo

Mas malala pa sa pag-aalala ko para sa sarili ko.

Hindi naman sa ako'y nanunumbat

Pero bakit kung sino pa ang mga taong naging tapat

Sila pa 'tong mas nahihirapa't

Nababaliw sa parang at himpapawid na malawak.

Tinulungan kita, inalagaan kita, minahal kita ng sobra.

Pero tama pa ba?

Na alalahanin kita, kahit ako'y nakalimutan mo na?

Kaibigan pa nga ba kita?

Magulo na nga ang mundo,

Pati ba naman tayo

Pakiramdam ko nakasay ako sa roller coaster ride

Kasi paulit-ulit lang naman akong pnapaikot at pinapagod, tinatakot at pinatitili

Pasasayahin ako sa umpisa, pero kapag nakababa na ko, babawian ka naman ng suka.

Pasasaan ba't matatapos din naman 'to

Wala naming permanenting FEELING sa MUNDO nating daig pa klima kung magpabago-bago.

Pero ang tanging hiling ko, kalimutan mo man ako, wag lang ang mga sakripisyo at pagmamahal ko para sa'yo.

Mag-iingat ka, mahal pa rin kita.

Kahit na kinalimutan mo na ko.

Kahit na hindi na ako ang laman ng puso't isip mo.

Salamat sa ilang libong alalaa na bitbit ko, kasama kong ililibing sa lupang kinatitirikan ng mundong ito.