დილამშვიდობისა, მწვანეთვალებავ!

7

მარი დათას მკლავებში გარინდულიყო. ისე მყუდროდ იყო, რომ ჩაეძინა და როცა გაიღვიძა დათა საწოლში აღარ დახვდა. ცოტა ხანში კი ვაჟბატონმა ოთახში ყავითა და შოკოლადით მიაკითხა.
-ეს, შენ.
-მადლობაა-მარის თვალები გაუბრწყინდა.
-ხვალ ბიჭები ბრუნდებიან ხელშეკრულება უპრობლემოდ გააფორმეს და ტყუილად აღარ დარჩებიან
-აუ რა მაგარია!
-მერე სვანეთში მივდივართ.
-ვაბშე მაგარიაა!!-მარიმ პატარა ბავშვივით სიხარულისგან ტაში შემოკრა. ამ ორის ურთიერთობა საგრძნობლად გამოსწორდა.
-საჭმელს აკეთებ?
-ჰო.
დათას ჩაეცინა.
-რა იყო?-მარიმ გაკვირვებულმა გახედა.
-გახსოვს, მაშინ, რომ მითხარი საჭმელს შენ კი არა ჩემს ძმას არ ვუკეთებო? მაშინ ვიფიქრე ცოტაც და მოგარჯულებთქო და აი!
-სულელო!-გაეცინა მარიამსაც.
მეორე დღეს კარზე ზარი რომ გაისმა, მარი გავარდა, რათა სიხარულით მიგებებოდა ძმას.
-ბარგი ჩაალაგე 4 დღით სვანეთში მივდივართ!
-ახლა?
-ჰო ყველა ემზადება მიდი ჩქარა
მარი ბარგის ჩასალაგებლად გაიქცა. 15 წუთში ორი ჩემოდანი ჩაალაგა და შემოსასვლელში გაარიხინა.
-რა იყო, გოგო, მთელი ცხოვრებით კი არ გადადიხარ!-სიცილით უთხრა გიომ.
-ერთში ზამთარია, მეორეში-ზაფხული, ახლა კი გაზაფხულია.
-და შენს გულში შემოდგომა?-სიცილით ჩაეკითხა ძმა.
-ვითომ იხუმრე?-წყნარად მიუგო მარიმ.
-აბა, ჩქარა, გველოდებიან ქვევით!-გასძახა და-ძმას დათამ.
6 საათიანი მგზავრობით გადაღლილებმა, როგორც იქნა, ჩააღწიეს სვანეთში.
-ღმერთო, რა ლამაზია-აღმოხდათ გოგონებს.
-გასაოცარია-არც ბიჭები აკლებდნენ ოვაციებს.
იკა, დათა, სანდრო, გიო, ლუკა, შოთიკო, მარი, ანა, ქეთა და თეო. ყველანი სასტუმროში შევიდნენ და ოთახები დაინაწილეს. საღამოს გარეთ გავიდა 10 მეგობარი და კოცონი დაანთეს. ცეცხლის გარშემო შეიკრიბნენ. იკას გიტარა ჰქონდა და უკრავდა. ყველა მღეროდა და ბედნიერი იყო ამ დღით.
მეორე დილას კი გიო ოთახში შეუვარდა გოგოებს.
-აბა, ახტით დროზეე-ლოგინზე დახტა პატარა ბავშვივით.
-ჩადი, ბიჭო!-დაუყვირა დამ.
-ადექით რა, გოგოებო, გვშია.
-აუუ-აღმოხდა თეოს.
-ცოტა ხანში-არ ჩამორჩა ქეთაც. ანას ყურიც არ შეუბერტყია. მარი კი გადაბრუნდა, საბანი თავზე გადაიფარა და ძილი გააგრძელა.
-კარგი მაშინ სხვა ხერხს მივმართავ.-გიო გავიდა და 5 წუთში ბიჭებთან ერთად, წყლის თოფებით დაადგა.
-ადგებით თუ..?
ყველამ თვალები დაჭყიტა.
-ვდგებით-ერთხმად წამოიძახეს გოგოებმა, მაგრამ მაინც ზოზინებდნენ.
-როგორც ვხედავ, გმოფხიზლება გჭირდებათ. შევუტიოთ!-წარმოთქვა გიომ და ოთახი სულ დაასველეს. მერე პიჟამოებით გარეთ გაცვივდნენ და დიდი ბოთლებით გააგრძელეს ერთმანეთს გაგრილება.
სვანეთში ყოფნის მესამე დღეს მდინარეზე წავიდნენ, ბიჭებმა გოგოები წყალში ჩაყარეს და თვითონაც სალტოებით გადაყვნენ. ყველამ უმაგრესი დრო გაატარა.
შებინდებისას მარი და თეო აივანზე დასხდნენ.
-რას შვებით?-უცებ არსაიდან გამოჩნდა დათა.
-ვფიქრობთ.
-მაინც, რაზე?
-ქეთა და სანდრო აშკარად რაღაცას მალავენ.
-უეჭველი ერთმანეთს ხვდებიან.-დაამატა თეომ.
-ჰოო და მგონი მარტო ეგენი არ მალავენ რაღაცას.-მარიმ თეოს წარბაწეულმა გახედა.-შენი აზრით ვერ ვამჩნევ შენ და ჩემი ძმა ყურებამდე შეყვარებულები რომ ხართ ერთმანეთზე?
დათას ჩაეღიმა. თეო კი წამოწითლდა.
-კაი რა, თეო, რატომ არ აღიარებთ, რომ ერთმანეთი მოგწონთ?-მარიმ ეშმაკურად შეხედა დაქალს.
თეომ ამოიოხრა და "ორი წუთით გავალო" თქვა.
-ოთხივეს გამოვტეხავ.-ღიმილით ჩაილაპარაკა მარიმ.