Sevgili günlük,
Düğün başlarda çok sıkıcı ve sadeydi. sonra bombalar patlamaya başladı. İlki, Ali, Hakan için Ahuyu da çağırmış, Hakan ve Ahu bahçede karşılaşıp tek kelime etmeden birlikte gelmişlerdi. İkincisi, Ali -ah Ali- nikah yüzüklerini unutmuştu. Uğurla almak zorunda kaldık. Aramızda pek de iç açıcı bir konuşma geçmedi.
'neden yüzüme bakmıyorsun Uğur?'
Güldü 'şimdi de yolu mu kıskandın?'
'ondan bahsetmediğimi çok iyi biliyorsun' Uğur'dan ses çıkmadığı için sesimi yükselttim 'beni öptükten sonra kaçıp gittin ve tek kelime etmedin'
Ofladı, ben daha çok sinirlendim 'bana bir cevap ver Uğur. Neden. Benimle oynuyor musun?' frene öyle bir basmıştı ki önümdeki hava yastığı kapağını tutmak zorunda kaldım.
'sarhoştum. Evet oynadım. Benden hoşlanıp hoşlanmayacağını merak ediyordum. Sonra yaptığım şeyin farkına varınca da gittim. Ben böyleyim kızım. Net bir insanım. Bir şey belirsizse onu bırakırım.'
'bu saçmalığı yapmak yerine normal bir şekilde sorabilirdin. Zaten aptallıklarını çekecek halim yok artık.' Kapıyı çarparak çıktım arabadan. Sonra Hakan'ın yanına gittim. Son bombayı da biz patlattık.
Uğur'la birbirimize sinirle bakıyorduk. Hakan'da Ahu'ya aynı şekilde. Aklıma şeytani bir plan geldi. Bunun sonucunda ya Uğur'la Ahu'yu deli gibi kıskandıracaktık ya da bir daha göremeyecektik. Dans vakti gelmişti bile.
Hakan'a dönüp 'Neden sevdiğimiz insanları onlar bizim kafamız karıştırdığı halde kıskandırmıyoruz' dedim ve boynunda tutup Hakan'ı öptüm. Birbirimize gülümsüyorduk ama gözlerimiz Ahu ve Uğurdaydı. bu bir çeşit Uğur'dan aldığım intikamdı
